با سلام من دختر 25 ساله ای هستم که تا به حال هر چیزی که از خدا خواسته ام به من عطا کرده ولی الان از...

خواهر گرامی اين طور كه از گفته شما مشخص است قبلاً ارتباط خوبي با خداي مهربان داشته ايد. همين الان هم مورد توجه خداوند هستيد، همين كه اين سؤال را پرسيده ايد، همين كه نمي خواهيد بي دين شويد و ... نشان از اين مطلب دارد. با توجه به اوصافی که خودتان گفته اید، ظاهراً مشکل حادی ندارید فکر می کنید مردم که نمازشان ترک نمی شود، در همه نمازها حال کامل دارند. در بعضی از نمازها قدری حال دارند در بعضی از نماز ها هم حال چندانی ندارند. البته خوشا به حال کسی که در تک تک نمازهایش با اشتیاق تمام به سوی نماز برود اما واضح است که اکثر ما انسان ها کامل نیستیم و مشغله و کارهای مختلف ذهن ما را مشغول می کند بنابراین برای افراد ناقصی مثل ما طبیعی است که همه نمازها را با اشتیاق انجام ندهیم. با این توضیح می خواهیم بیان کنیم که احتمالا یکی از ایرادات کار شما این است که انتظار بیش از حد از خود دارید. به عبارت دیگر شاید این گونه فکر می کنید که باید شوق و ذوق خاصی در شما ایجاد شود تا برای نماز برخیزید. آیا هر روز که به مدرسه می رفتید به میل و رغبت کامل می رفتید؟ آیا هر روز و شب که مقررات عرفی و اجتماعی را رعایت می کنید در هر مورد و همیشه با اشتیاق و بدون کسالت و خستگی انجام می دهید؟ آیا هر شب با علاقه کامل دندانتان را مسواک می زنید؟ واقعیت این است که بسیاری از کارها را مرتب باید انجام داد ولو اینکه در بعضی از موارد آن کارها یا بیشتر آنها حال و علاقه کامل وجود نداشته باشد. ما تا به طور کامل تربیت شویم و در همه موارد حال عبادت پیدا کنیم، باید تک تک موارد نماز را ولو با قدری اجبار انجام دهیم و در این بین با مطالعه و معاشرت با انسان های سالم روز به روز حال عبادت را پیدا کنیم. یکی از حیله های شیطان این است که توقع فرد را از خوش بالا می برد و به او القا می کند تا حال کامل پیدا نکرده ای نماز نخوان به این ترتیب او را رفته رفته از نماز جدا می کند. با این توضیحات به دستور العمل زیر توجه و عمل کنید: 1- تنها واجبات نماز را عمل کنید و فعلا به مستحبات عمل نکنید. تنها حمد، سوره، رکوع و دو سجده و واجبات را بجا آورید. 2- وقتی اذان را می گویند با خود این جملات را تکرار کنید 5 الی 10 دقیقه وقتم را صرف امر خدا می کنم ولو این که حالش را نداشته باشم. با خود بگویید: 5 تا 10 دقیقه که وقتی نیست. 3- حتما سعی کنید موقع نماز خود را در جمع دوستان نماز خوان قرار دهید. تا مدتی ظهر و شب ها و حتی صبح ها موقع نماز حتما همراه با دوستان نماز خوان باشید تا به هوای آنها به مسجد بروید. 4- به پدر و مادر و نزدیکان و دوستان صمیمی خود بسپارید که موقع نماز به سراغ شما بیایند و شما را تشویق به نماز کنند. 5- مسجد محل یا مسجد دیگری که از لحاظ حال و هوا و افراد نماز گذار می پسندید مدنظر قرار دهید و سعی کنید اهل مسجد شوید. 6- احادیث مربوط به جرم کسی که نمازهایش را اهمال کند، مطالعه کنید و از ذهن خود بگذرانید. 7- توجه کنید قدری تنبلی می کنید به قول معروف (هوله می روید)، مشکل حاد چندانی ندارید، همت کنید و نماز را عادت خود قرار دهید. 8- از افرادی که در نماز اهمال می کنند و شما می دانید که آنها اهمال می کنند به شدت دوری کنید، سراغ آن ها نروید و اگر سراغتان آمدند از آن ها بگریزید. 9- با نزدیکان نماز خوان و اهل نمازی که رفاقت صمیمی با آنها دارید، به گفتگو بنشینید و از آنها بپرسید چگونه نمازشان ترک نمی شود، حتی المقدور حالاتتان را برای آنها بگویید و بگویید که منظورتان از حال نماز دقیقا چیست و از آنها بپرسید آیا این حال را در نماز دارند؟ در این گفتگوها بسیاری از واقعیات برایتان روشن خواهد شد، 10- سعی کنید قرارها و وعده هایتان را در مسجد قرار دهید.البته اگر مسجد نزدیک محل زندگی شماست و کسی شما را همراهی می کند به مسجد بروید وگرنه در منزل نماز بخوانید 11- با گروه ها و تشکل هایی که در مسجد فعالیت می کنند یا فعالیت های مذهبی دارند دوست شوید و خود را عضو این گروه ها قرار دهید. 12- کتاب های استاد قرائتی، شهید بهشتی و نویسندگان مختلفی که درباره نماز نوشته اند را مطالعه کنید، با خود قرار بگذارید هفته ای یک کتاب را مطالعه کنید، و اگر مطالب کتاب های بعدی تکراری است باز هم بخوانید چند ماهی این کار را ادامه دهید. 13- اگر نمازی از نمازهایتان باز قضا شد با خونسردی در اولین فرصت آن را قضا کنید. موقع نماز بعدی، نماز آن وقت را بخوانید و بعد از آن نماز وقت قبل را که احیانا قضا شده است قضا کنید. 14- بد نيست رواياتي كه در مورد عواقب ترك نماز و اثرات توجه به نماز وارد شده را مطالعه فرمائيد. اما نزدیک شدن به خدا موقعی حاصل می شود که: معبود بودن و صاحب اختیار بودن و ولی نعمت بودن او در زندگی شما بیشتر خود را نشان دهد. شخصیت شما بایستی به این سمت تغییر یابد. برای رسیدن به این مقصود در دو زمینه باید کار کنید: اول) کسب معرفت بیشتر نسبت به خداوند و صفات و نعمات او. دوم) ارتقاء درجه عبودیت خود نسبت به او. آنچه در ادامه می‌آید شما را در هر دو زمینه یاری می‌کند. از محرمات الهی بپرهیزید و در صورت لغزش در اسرع وقت با توجه و از صمیم قلب عذرخواهی کنید، و اگر می‌بینید که عذرخواهی شما از صمیم قلب نیست دو کار انجام دهید: اولاً استغفار زبانی را ترک نکنید و ثانیاً به نیت محو گناه خویش کار خیری انجام دهید، مثلاً یک روز روزه بگیرید یا به مستمندی کمک کنید و یا به میزان خاصی صلوات بفرستید یا به زیارت مرقد بزرگی مشرف شوید. مراقب انجام واجبات الهی باشید. در هر شبانه روز قرائت حداقل یک صفحه قرآن همراه با تفکر را ترک نکنید. خواندن برخی از دعاها را جزء برنامه هفتگی خود قرار دهید. توجه داشته باشید که در دفعات اول به ترجمه دعا هم دقت کنید، تا در ذهن شما بماند و صرفاً قرائت دعا نکرده باشید. دعاهای صحیفه سجادیه مناجات خمس عشر در کتاب مفاتیح الجنان و دعاهای اول کتاب مفاتیح الجنان برای این منظور مناسب است. توسل به معصومین علیهم السلام را در قالب خواندن دعاها یا توسل یا نمازهای است استغاثه به ائمه یا هدیه کردن کارهای مستحبی به محضر آنان و پدران بزرگوارشان ترک نکنید. حتی الامکان بعضی از شبها قبل از اذان صبح بیدار باشید و به نماز یا دعا یا تلاوت آیات قرآن یا مطالعه یک کتاب مفید یا تفکر مشغول باشید. خودِ بیداری به هنگام سحر تأثیر مثبت برای شما دارد. خلق خدا عیال اویند. احسان به خلق خدا را حتماً در دستور کار روزانه خود قرار دهید. صدقه روزانه را نیز فراموش نکنید. در طول هفته حداقل در یکی از جلسات عالمان دینی خصوصاً آنهایی که از وارستگی و خودسازی بیشتر برخوردارند شرکت کنید. معرفت خود را نسبت به خدا و اوصاف او به وسیله مطالعه زیاد کنید. البته چون سطح علمی شما برای ما مشخص نیست، قبل از مطالعه برای انتخاب کتابهای مناسب با یک متخصص علوم دینی مشورت کنید. بوسیله مطالعه با زندگی و آداب عارفان و اولیای دینی آشنا شوید. کتابهای نوشته شده در این حوزه در کتابفروشیها موجود می‌باشد. این سوال توسط فرهنگسرای پرسش پاسخ داده شده است .