سلام چرا شيعه بر حقه؟

در حقانیت شیعه ادله فراوانی هست که مبسوط ان را با مطالعه کتبی از قبیل شب های پیشاور ریئس الولعظین آنگاه هدایت شدم دکتر تیجانی مجموعه الهی و کامل الغدیر علامه امینی(اعترافات و روایات از اهل سنت) دریافت اما به توضیح زیر نیز دقت فرمایید: اساس تشیع این است که باید در فهم متون دینی و شرح و تفصیل قرآن و سنت پیامبر(ص) به ائمه اهل البیت(ع) رجوع کرد. و این امری است که از روایات اهل سنت قابل اثبات است و قرآن کریم هم بارها بر آن صحه گذاشته است. حدیث ثقلین چیزی نیست که براحتی از کنار آن بگذریم و حدیث دیگری که به حدیث سفینه معروف است که فرمود:«إِنَّمَا مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی فِی هَذِهِ الْأُمَّةِ مَثَلُ سَفِینَةِ نُوحٍ فِی لُجَّةِ الْبَحْرِ مَنْ رَکِبَهَا نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِقَ أَلَا هَلْ بَلَّغْت»[1] و این روایات در متون روایی اهل سنت در حد تواتر وجود دارند، از حدیث معروف غدیر و نصب امام علی(ع) به عنوان ولی مسلمین و از احادیث فراوان و آیات بسیار قرآن که ثابت می کنند مرجع علمی و دینی اسلام ائمه اهل البیت علیهم السلام هستند، می گذریم چرا که تفصیل این مطالب در این مقال نمی گنجد اما چرا شیعه در اقلیت است اولاً ملاک حق و باطل بودن اقلیت و اکثریت نیست قبل از پی بردن به علم هیئت جدید بسیاری و اکثریت مطلق عقیده داشتند که خورشید بر گرد زمین می چرخد در حالی که امروز ثابت شد که زمین به دور خورشید می چرخد و ثانیاً شما حوادث صدر اسلام و بعد از رحلت پیامبر(ص) را فراموش نکرده اید مظلومیتی که پنج تن از آل عبا (که از احادیث معروف اهل سنت است) کشیدند هیچ مجرمی متحمل نشد. و با طلوع روز 29 صفر سال دهم هجری حضرت امیر(ع) خانه نشین شد و بعد از 25 سال سکوت که چونان خاری در چشم و استخوانی در گلو بود به چهار سال حکومت ظاهری و آن هم با آن همه جنگ و درگیری و ایجاد دردسر و بالأخره شهادت مظلومانه امام و بعد از آن از سال 40 هجری تا 132 هجری حکومت به دست بزرگترین دشمن تشیع و اهل البیت علیهم السلام قرار گرفت و اکثر یاران امام علی(ع) را به جرم تشیع و ولایت علی(ع) قتل عام کرد و در رأس همه فاجعه بزرگ و خونبار کربلا قرار داشت. که از شرح و توصیف آن موقعیت تشیع می گذریم و به عهد بعد از بنی امیه یعنی از سال 132 تا قرن هفتم هجری می آییم که دین و آئین در قبضه خونخوار ترین افراد و دشمن ترین آنها نسبت به امام علی(ع) و شیعیان او بودند، کشتار دسته جمعی فرزندان علی(ع) (علویان) و خشن ترین برخوردها با پیروان اهل البیت علیهم السلام در طی این چند قرن اولیه اسلام چنان فضایی را پدید آورد که کسی جرأت بیان عقیدة خود را نداشت و شیعه توانست با حربة (تقیه) هویت فرهنگی و دینی خود را تا حدودی حفظ کند جانفشانیها و تلاش علمای مخلص و برجسته عالم تشیع عامل حفظ و صیانت این مکتب اصیل و ماندگاری آن شد این در حالی بود که اولاً: در داخل نظام کوچکترین منصبی نصیب فقها و حتی عوام شیعه نمی شد و تمام این مناصب در اختیار اهل سنت بود قضات، ائمه جمعه، استانداران، وزراء، کارپردازان، سپاهیان و دبیران و... همه و همه از غیر شیعه اهل البیت انتخاب می شدند ثانیاً: شیعه در کمال تقیه و پنهان کاری خود را حفظ می کرد و قدرت تبلیغ و تبیین معارف اهل البیت(ع) را نداشت ثالثاً: قتل شیعه به جرم شیعه بودن مرسوم و معهود بود و رابعاً: تمام فتوحاتی که انجام می گرفت و اسلام گسترش پیدا می کرد تنها و تنها با تبلیغ مکاتب اهل سنت بود و مکتب تشیع به هیچ وجه نامی از آن هم برده نمی شد در چنین اوضاع و احوالی شما توقع دارید که تشیع اکثریت را پیدا کند.این چه برداشت دور از واقعیتی می تواند باشد. ما امیدواریم در زمینه تشیع مطالعه های عمیق تر و جدی تر داشته باشید و به زودی و سرعت در مورد احکام دینی و مسائلی از این دست قضاوت نفرمایید ـ امروز بزرگانی از اهل سنت به تشیع می گروند و بزرگانی از دانشمندان مسیحی به حقانیت تشیع اعتراف می کنند و نمی توان با اطلاعات اندک در مورد مسائل بسیار با اهمیت اظهار نظر قطعی کرد اگر برای شما ممکن است به کتابهای ”آنگاه که هدایت شدم“ و ”از آگاهان بپرسید“ دکتر تیجانی هم سری بزنید. شرح این هجران و این خون جگر این زمان بگذار تا وقت دگر ------------------------------------------------------------------------------- [1] بحارالأنوارجلد 22 ، صفحه 408، باب 12- کیفیة إسلام أبی ذر رضی الله. منبع: پایگاه حوزه4892-44892-4