محمد ( تحصیلات : کم سواد ، 25 ساله )


سلام
در ميزان الحكمه خواندم امام علي (ع) : در پاسخ به پرسش عربي باديه نشين از درجات خدا دوستان فرمود:دون پايه ترين خدا دوست كسي است كه طاعت خود را خرد شمارد و گناهش را بزرگ پندارد كه در دو سراي گسي جز او مورد مواخذه قرار نگيرد. لطفا تفسير اين حديث را بيان كنيد من بر عكس فكر مي كردم


مشاور (sayed mojtaba navab)

با عرض سلام و با آرزوی سعادت و سلامت برای برادر گرامی! - پند لقمان حکیم به فرزند ای جان فرزند هزار حکمت آموختم که از آن چهارصد حکمت انتخاب کردم و از آن چهارصد ، هشت کلمه برگزیدم که جامع کمالات است : دو چیز را هرگز فراموش نکن : خدا را و مرگ را. و دو چیز را همیشه فراموش کن : به کسی خوبی کردی و کسی به تو بدی کرد . باید انسان در مقابل معبود ومحبوب و معشوق حقیقی خود رب جلی همچنین باشد هر چه بیشتر عبادت کرد خود را بدبخت تر و خاکی تر در نزد خدا و مردم قرار دهد تا دچار غرور و تکبر نشده و نابود نشود و هر چه یک گناه کوچک هم مرتکب شد آن را بسی بزرگ بداند در این رابطه به ماجرای حضرت موسی کلیم الله و آوردن سگ به کوه طور و همچنین دعای مکارم الاخلاق در آخر مفاتیح الجنان مراجعه فرمایید. یا علی علیه السلام موفق ، موید و پیروز و سربلند باشید!