نازنين ( تحصیلات : فوق لیسانس ، 27 ساله )

با سلام
موردي به خواستگاري ام آمده و 7 جلسه صحبت كرديم، (صحبت حضوري در منزل ما)، در تحقيقات محلي و...هم نتايج قابل قبولي كسب شد. در اين مرحله به نظر شما عقد كردن كار درستي است ؟
به نظر خودم قبل عقد ، صيغه محرميت خوانده شود يعني به هم محرم شويم تا كاملا همديگر را بشناسيم. به نظر شما كدام مناسب تر است؟ چه مدت؟ سوال ديگرم اين است كه آيا ميتوانم حق طلاق را بگيرم؟ عنوان كردن اين مسئله درست است؟ خودم با طرف مقابل عنوان كنم يا به پدرم بگويم با پدر ايشان مطرح كند؟


مشاور (hassan najafi)

به طور کلی در مشاوره های قبل از ازدواج به دختران و پسران گفته می شود که اگر می خواهید زندگی شاد، موفق و سعادتمندی داشته باشید باید در زمینه های مختلفی با طرف مقابل خود همخوانی و توافق داشته باشید. درست است که هیچ دو نفری نمی توانند 100% با یکدیگر توافق داشته باشند اما برای داشتن یک زندگی موفق لازم است همسران حداقل در 70% موارد به یکدیگر شباهت داشته باشند و در مورد اختلافات جزئی با همفکری به یک توافق کلی برسند. از حوزه های تفاهمات همسران می توان به موارد زیر اشاره کرد: الف) حوزه ی اهداف: یعنی دختر و پسر باید بدانند چه می خواهند و به دنبال چه چیزی می گردند. گاهی زن به دنبال آرامش بوده و می خواهد محبوب همسر خویش باشد، تمایل دارد همیشه مورد توجه شوهرش بوده و مرد زندگی او منحصراً به خود او تعلق داشته باشد. اما اگر مرد به دنبال عیاشی و خوش گذرانی باشد هیچ وقت نمی تواند با این زن خوشبخت شود. ب) باورها و اعتقادات زن و مرد باید از لحاظ سیاسی، اجتماعی و مذهبی به یکدیگر نزدیک باشند وگرنه دائماً بگو مگو دارند. ج) دختر و پسر باید از لحاظ ویژگی های شخصیتی به یکدیگر شباهت داشته باشند. زن وسواسی نمی تواند با مرد سالم زندگی کند و یا زن سخاوتمند نمی تواند در کنار مرد خسیس به آرامش برسد. درون گرائی و برون گرائی، هیجان طلبی و هیجان خواهی و ... هم صفاتی است که زن و مرد باید در آن شبیه به یکدیگر باشند. د) الگوهای رفتاری هـ) علائق و سلایق زن و مرد باید در این 5 حوزه حداقل 70% تفاهم داشته باشند.پس با فکر و بررسی تفاهمات خویش را ارزیابی کنید ممکن است شما با ايشان در اموری مشترک باشید اما اگر نمی توانید او را به عنوان همسر بپذیرید نباید تن به این ازدواج بدهید. به هرحال شما باید احساس خوشایندی نسبت به ایشان داشته باشید. اگر از تحقیقات بعمل آمده مطمئن هستید لازم نیست حساسیت نشان دهید و توکل بر خدا کنید . البته اشکال ندارد صیغه محرمیت بخوانید و عقد هم همان صیغه محرمیت است . بهتر است پیش از عقد کلیه موارد و معیارهای اصلی مانند دینداری و اخلاق و مشابهت های روحی و اجتماعی را بررسی کنید و توکل بر خدا نمایید . نمی دانم چرا اینگونه مطرح میکنید اگر واقعا به خواستگار خود با تحقیق و اطمینان بله می دهید دیگر چه نیاز است که مثلا از حق طلاق و ... سخن بگویید چرا که ممکن است باعث حساسیت آنها و بد بینی نیز گردد و خودش میشود زمینه اختلاف . طبق مشورت با افراد با تجربه مانند پدر و مادر عمل نمایید . موفق باشید .