با سلام تقریبا به مدت دو هفته است که خوابهای وحشتناک می بینم و این در حالی است هرشب با وضو و طاهر می...

خواهر گرامی به متن زیر در موضوع دانستني‌هايي پيرامون خواب ديدن نوشته عبدوس، محمدي اشتهاردي توجه نمایید . براي بهره‌برداري از «نعمت رؤيا» كه يكي از منابع كشف و شناخت است، در اينجا به ذكر اموري كه از گفتار و سيرة امامان(ع) گرفته شده مي‌پردازيم: چه كنيم تا خواب راست ببينيم؟ هر چه انسان از نظر معنوي، تقوا، معرفت و كمالات، در سطح بالا باشد و موازين خوب زيستن را رعايت كند، خواب‌هايي را كه مي‌بيند، غالباً خواب‌هاي راست و داراي پيام است. بر همين اساس، پيامبران و امامان و علماي ربّاني و وارسته، خواب‌هاي غير واقعي و نادرست نمي‌بينند. هنگامي كه انسان به بستر خواب مي‌رود، وضو بگيرد و دعا بخواند و قرآن تلاوت كند، آداب مستحبّي خوابيدن را رعايت كند؛ دمرو نخوابد كه خوابيدن شيطاني است، بلكه به جانب راست بخوابد، نه به جانب چپ، و هنگام خواب، دو سورة مُعَوَّذَتين (ناس و فَلَق) را بخواند، بي‌وضو و جنب نباشد، و قلبش را با امور معنوي و ملكوتي و ذكر الهي، نوراني نمايد، اميد زياد است كه چنين فردي خواب خوب و راست و داراي پيام ببيند. بر همين اساس، مطابق روايات، خواب ديدن پيامبران و امامان(ع) و اولياء خدا و مؤمنان خالص، از خواب‌هاي راست و داراي پيام خواهد بود، لذا امام صادق(ع) در ضمن گفتاري فرمود: «خواب ديدن قبل از سحر، راست است، «الاّ اَن يكونَ جُنُباً اَوْيثامَ علي غير طُهْرٍ اَوْلم يَذْكُر الله عَزّوجلّ حقيقة ذكْره؛ مگر در صورتي كه جنب باشد، يا بي‌وضو بخوابد، يا از روي حقيقت، خدا را ياد نكرده باشد.» و پيامبر(ص) فرمود: «رؤيا المؤمن تجري مَجري كلامٍ تكلّم به الرَّب عِنده؛ خواب ديدن مؤمن، همچون كلامي است كه خداوند در نزد او سخن گفته است.» و علماي بزرگ گفته‌اند: «منامات الانبيا لاتكون الاّ صادقة و هي وحي في الحقيقة، و منامات الائمة(ع) جارية مجري الوحي و ان لم تسم وَحياً؛ خواب ديدن‌هاي پيامبران قطعاً راست است، و آن در حقيقت، وحي است، و خواب ديدن‌هاي امامان (عليهم‌السلام) همچون وحي است، گرچه به نام «وحي» ناميده نشود.» خواب‌هاي آشفته و بي‌پايه عواملي موجب مي‌شود كه انسان در عالم خواب، خواب‌هاي آشفته و پوچ و بي‌پيام ببيند، در اين راستا مي‌توان امور زير را ذكر كرد: 1- پرخوري امام علي(ع) فرمود: «المستثقل النّائم تكذّ احلامه؛ كسي كه با شكم سنگين بخوابد، خواب بي‌اساس مي‌بيند» علاّمه مجلسي(ره) مي‌گويد: مردي نزد پدرم (ملا محمدتقي ملجسي) آمد، در حالي كه وحشت‌زده و بي‌تاب به نظر مي‌رسيد، گفت: «ديشب در خواب ديدم، شير سفيدي كه در گردنش مار سياه بود، با هم به من حمله كردند و مي‌خواستند مرا بكشند.» پدرم به او گفت: «گويا غذاي كشك همراه ربّ انار خورده‌اي!» او گفت: «آري همين غذا را خورده‌ام.» پدرم گفت: «عيب ندارد (خوابت بي‌پايه است) و آن دو غذاي زيانبخش، چنان صورتي (شير سفيد و مار سياه) را به نظرت آورده است.» 2- پرخوابي امام حسن عسكري(ع) فرمود: «من اكثر المنام رأي الاحلام؛ كسي كه زياد بخوابد، خواب‌هاي آشفته ببيند.» سلمان مي‌گويد: شخصي به محضر رسول خدا(ص) آمد و گفت: «شب گذشته خواب آشفته‌اي ديده‌ام.» پيامبر(ص) فرمود: «مگر چه غذايي خورده بودي؟» او عرض كرد: «خرما خوردم، ولي زياد خوردم.» پيامبر(ص) فرمود: «خوابت بي‌پايه است و تعبير ندارد.» همچنين غذا از نظر كيفيت، مانند غذاهاي سرد، براي افراد سرد مزاج، موجب خواب‌هاي آشفته خواهد شد. 3- بيماري‌ها: تب شديد و پريشان حالي نيز در ديدن خواب‌هاي آشفته، اثر دارد. 4- آلودگي به گناهان بزرگ: ارتكاب گناهان بزرگ، يكي از عوامل ديدن خواب‌هاي آشفته است، چرا كه موجب وحشت و دلهره شده و در عالم خواب، به صورت خواب‌هاي پريشان و آشفته در مي‌آيد؛ مثلاً يزيد، پس از شهادت امام حسين(ع)، خواب‌هاي آشفته مي‌ديد، وقتي بيدار شد، با ناراحتي شديد مي‌گفت: «مالِي وَلِلْحُسين؛ مرا با حسين(ع) چه كار؟!» حَجّاج بن يوسف، جنايتكار بزرگ تاريخ، وقتي كه «سعيد بن جُبَير» (مفسّر بزرگ شيعه) را كشت، همواره خواب‌هاي وحشتناك مي‌ديد، وقتي بيدار مي‌شد، مي‌گفت: «مالِي وَلِسَعيد بنِ جُبَير؛ مرا به سعيد بن جُبير چه كار؟» 5- ادا نكردن حقوق واجب: شخصي خواب آشفته و وحشتناك ديد، ماجراي خود را توسط يكي از دوستانش به امام صادق(ع) خبر داد، امام(ع) فرمود: «اذهب فقل: انّك لاتؤدّي الزّكاة؛ برو به او بگو، تو زكات اموالت را ادا نكرده‌اي.» او رفت و سخن امام صادق(ع) را به سمع آن شخص رسانيد، آن شخص گفت: «سوگند به خدا، من زكات اموالم را پرداخته‌ام.» امام صادق(ع) پس از اطّلاع، فرمود: «اِن كنت تؤدّيها، لاتؤدّيها الي اهلها؛ اگر زكات اموالت را داده‌اي به صاحبانش نداده‌اي.» 6- خستگي و ناراحتي‌هاي روحي و فكري؛ نيز موجب خواب‌هاي آشفته و كابوس‌هاي وحشتناك خواهد شد و... اينگونه خواب‌هاي آشفته، كه به خاطر يكي از امور فوق است، بي پايه و پريشان است، و تعبير و پيام نخواهد داشت.