با سلام و عرض ادب. میشه توضیح بدید چطور پرخاشگری...

باسلام. در مورد سوال اول شما، برای کنترل پرخاشگری باید به چندین جنبه توجه داشت. یکی از مهمترین این جنبه ها افکار و خودگویی هایی است که هرلحظه از ذهن ما می گذرد. منظور، همان حدیث نفس یا چیزهایی است که هرلحظه در ذهنمان با خودمان می گوییم. شاید بتوان گفت مهمترین علت پرخاشگری به همین افکار و باورها بر می گردد. زیرا بر اساس یکی از مهمترین اصول تأيید شده ی علم روانشناسی، اکثر قریب به اتفاق هیجان ها و رفتارهای ما محصول همین افکار وخودگویی های ما هستند. به عبارت دیگر، این خودگویی ها در هرجهتی که سوق یابند، افکار و رفتار ما هم در همان جهت، حرکت خواهند کرد. مثلاً فرض کنید که در حال راه رفتن در یک پیاده رو هستید و یک نفر به شدت با شما برخورد می کند،‌ طوری که شما روی زمین می افتید و بدنتان شدیداً دچار درد می شود. در این لحظه اگر در ذهنتان این فکر را عبور دهید که «عجب آدم بی شعوری بود! ... حتماً از عمد به من تنه زد ... حتماً‌ قصد مزاحمت داشت و ...» در این صورت، مطمئناً هیجان شما هم در جهت همین افکار، سوق پیدا خواهد که نتیجه ی آن، همان هیجان خشم خواهد بود. به علاوه هنگامی که افکار و هیجان در یک جهت خاص سوق یابند، رفتارهم به احتمال زیاد در همان جهت حرکت خواهد کرد که در اینجا رفتار پرخاشگری، قابل انتظار خواهد بود. اما اگر در همین مثال، این فکر از ذهنتان بگذرد که «احتمالاً عمدی نبوده ... برای هرکسی ممکن است پیش بیاید و ...» احساسات و رفتارتان هم کاملاً متفاوت از مورد قبل، خواهد شد. بنابراین مهمترین عاملی که برای کنترل هیجان های شدید منفی از جمله خشم می توانید دنبال کنید، کنترل افکار است. البته گاهی هیجان و برانگیختگی جسمانی ما به هنگام خشم، آنچنان بالا است که به سختی می توانیم افکارمان را کنترل کنیم. در چنین شرایطی، اولین گام، آرام کردن شرایط بدنی است که بهترین راه آن تکنیک های آرام سازی (ریلکسیشن) است که از طریق منابع مختلف، قابل دسترس می باشند. همچنین فعالیت های ساده ای مثل خارج شدن از موقعیت، تغییر حالت بدن، نوشیدن یک لیوان آب و ... هم می تواند مفید باشد. در مورد سوال دومتان بهتر بود کمی بیشتر توضیح می دادید. چون چند مسئله ی مختلف در مورد این مثال، ممکن است مطرح شود. مثلاً اگر می ترسید که «نکند الان دستم را بکنم در چشمم و یک آسیب جدی به چشمم وارد کنم» این نوعی وسوسه هراسی است که باید به شکل افکار وسواسی و مزاحم با آن برخورد شود. اما اگر منظورتان این است که هروقت عصبی می شوید ناخودآگاه چشم و مژه هایتان را لمس می کنید، این یک نشانه ی عصبی است که با استرس ارتباط می یابد و با آرام کردن افکارتان یا روش هایی مثل آرام سازی بدنی، می توانید این مسئله را تا حد زیادی کنترل نمایید.