پسر 12ساله دارم گهگاهی نماز می خواند به ویژه صبحها...

باسلام. پدر گرامي تلاش شما براي تربيت ديني فرزندتان تحسين برانگيز است ،اما آنچه كه در ارتباط با اين امر در كودكان و نوجوانان مهم است ، ايجاد احساس خوشايند مذهبي در آنهاست. هرگز سزاوار نيست كه در سنين خردسالي بدون در نظر گرفتن احساسات آنها را مجبور كنيم كه همانند بزرگسالان رفتار كنند. براي اينكه در پسرتان علاقه و انگيزه نماز ايجاد شود، شايسته است با برنامه ريزي مناسب و اتخاذ تدابير مطلوب، اوقات خوشايندي را براي او فراهم سازيد و زماني كه نسبت به نماز و قرائت قرآن كنجكاوي و علاقه بيشتري از خود نشان دهد به تدريج زمينه آموزش فراهم مي شود .لذا هر گونه جبر و تحميل مي تواند عواقب نا خوشايندي را به همراه داشته باشد. توجه به موقعيت زماني و مكاني خاص در تقويت روحيه ي ديني و براي آموزش ارزش ها بسيار مهم است . توصيه مي كنم براي القاي آموزه هاي ديني از بهترين زمان و مناسب ترين مكان ها استفاده كنيد. بهترين زمان، زمان شادابي فرزند است. هنگام خستگي ، خواب آلودگي و اضطراب كودك ، يا موقع امتحاناتش ارزش هاي ديني را به او القا نكنيد. القاي ارزش ها در اين موقعيت ها ، نه تنها تثبيت نمي شود، بلكه ممكن است مقاومت رواني كودك را نيز در پي داشته باشد. نكته ي مهم ديگر تداوم والدين به عنوان الگو بر مسائل ديني و عبادت ها (نماز به موقع ، نماز با كيفيت، روزه ، توجه به حلال و حرام ، نگاه ، سخن و...)است كه عامل موثري در تثبيت آموزه هاي ديني اوست. و بي توجهي آنها مانعي در اين راه است. فرزندي كه صداي نماز خواندن پدرش را در صبح بشنود محال است كه به آن ترغيب نشود، پس تا زمان تكليف شرعي لازم نيست به او فشار زيادي وارد كنيد چون در همين سن نيز نماز خواندن گهگاهي او نشانه ي خوبي است.والديني كه خود به ارزش ها عمل مي كنند، نياز چنداني به گفتار و تذكر ندارند و اگر عمل نكنند گفته هايشان هيچ گونه اثري نخواهد داشت خشك ابري كه بود ز آب تهي نايد از آن صفت آب دهي اگر خشك ابري بدون باران باشيم ، چگونه مي توانيم بر سر ديگران بباريم؟ همچنين بهتر است زمينه هاي مناسبي را براي پذيرش الگوهاي خوب فراهم سازيد. برخورد دوگانه ي والدين با الگوها (اظهار ارادت به الگوهاي غربي، مانند هنرپيشگان اكشن و بي توجهي به شخصيت هاي علمي و فرهنگي و الگوهاي معنوي) باعث مي شود كه كودك احساس كند ، الگوهاي مناسب، آنها هستند و بيشتر تمايل داشته باشد سراغ ايشان بروند. همچنين اگر فرزند شما هرچند كم در مسير عبادت و اعمال مذهبي حركت كرد، او را تحسين كنيد، البته بايد توجه داشته باشيد كه تشويق در مسائل عبادي ، حالت مزد و پاداش به خود نگيرد، پس بهتر است تشويق هاي شما اعم از مادي و معنوي (بوسيدن، نوازش ، توجه، نگاه محبت آميز و ...) باشد و تشويق هاي مادي به صورت نامنظم صورت پذيرد. همچنين ظاهر آراسته ، لباس مناسب ، موي شانه زده ، دندان هاي تميز، بوي خوش و ... زمينه ساز آموزش ديني هستند. و خوشرويي و نگاه محبت آميز ، فضاي ارتباط را فراهم مي سازد و بداخلاقي و ترشويي زمينه ي آموزش دين را از بين مي برد . و در نهايت بدانيد اين فرآيند يك روزه حاصل نمي شود و بردباري و تحمل كاملا ضرورت دارد.