با سلام 3 ساله که ازدواج کردم خودم وهمسرم مذهبی هستیم...

باسلام . خواهر گرامي ابتدا بهتر است حساسيت را براي خود تعريف كنيد، همه ي زنان به دليل حس تملك نسبت به شوهر از چنين احساساتي برخوردارند ، احساس شما كاملا طبيعي است و در حد معمول سبب اشتياق ، شور و هيجان زيادي در رابطه مي شود ولي نبايد اجازه دهيد اين احساس زيباي تملك به حس بدبيني و عدم اعتماد نسبت به همسرتان تبديل شود. در بعضي افراد احساس تملك به احساس حسادت نسبت به همسر تبديل مي شود به اين معنا كه او را تنها و تنها بر اي خود مي خواهيم، دوست نداريم با زنان ديگر در ارتباط باشد مبادا كه لغزشي از جانب او احساس شود، و چون بعضي افراد را با خود مقايسه مي كنيم و به اين نتيجه مي رسيم كه در برخي جنبه ها آنها از من بهترند پس نكند همسرم را به سمت خود بكشند به تدريج با اين افكار خود را بي ارزش دانسته و سعي مي كنيم دور شوهرمان حصار بكشيم و با محدود كردن ارتباط او خيال خودمان را امن تر نگه داريم ، اگر افكار اينچنيني دائما در خاطر شما هستند و اذيتتان مي كنند بدون آنكه در سابقه ي همسرتان اثري از خيانت ديده باشيد بايد به شما هشدار دهم كه در حال افتادن در دام حسادت هستيد . ممكن است به طور غير مستقيم رنجش خود را نسبت به اين رفتار او نشان دهيد ، او را سرزنش كنيد، اخم و تخم كنيد و ... . و در نهايت به تدريج اگر به اين رفتار ادامه دهيد شايد متوجه شويد كه نه تنها اثري نداشته بلكه بسيار ديده شده در اين مواقع زوج يا زوجه براي جبران كمبود خلاء عاطفي به سمت فرد ديگري به غير از همسر خود تمايل پيدا مي كنند. پس بهترين راه حل اين است كه جذابيت و تنوع رفتاري خود را در محيط خانه براي همسرتان افزايش دهيد ، با مهرباني و احترام با او برخورد كنيد و در يك زمان كه رابطه ي آرام و خوبي داريد به دور از هر گونه سرزنش و انتقاد به او بگوييد كه از اين رفتار او احساس خوبي نداريد و برايش مصداق هاي روشن بياوريد تا بفهمد كدام رفتار و عملش شما را رنجانده است. مطمئن باشيد اين راه حل بهتر از خود خوري و ناراحتي هاي دروني شماست.