سلام. پسری 22 ساله هستم دانشجوی ترم 6 پرستاری. رشته...

ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 22 ساله )

سلام.
پسری 22 ساله هستم دانشجوی ترم 6 پرستاری. رشته ام طوریه که بلافاصله بعد اتمام تحصیل جذب بازار کار میشم. فرزند آخر خونواده هستم بقیه اعضای خونواده ام متاهل و تحصیل کرده ان. از لحاظ اعتقادی آدم معتقد و پایبند به اصول هستم. اجتماعی و خوش اخلاقم. مسئله از جایی شروع میشه که من ترم 2 بودم. تو انتخاب شریک زندگیم آدم وسواسیی هستم. مدتی بود یکی از دخترای کلاسمون رو که خیلی متین و سربه زیر بود زیر نظر داشتم. این خانم 7 ماه از من بزرگتر بود و حدود 1000 کیلومتر شهرامون از هم فاصله داشتن و از لحاظ فرهنگی و از زبان هم باهم تفاوت داشتیم. ولی من بخاطر این که آدم متین و معتقد و سربه زیری بود حاضر بودم همه موانع رو قبول کنم. ایشون همون موقع انتقالی گرفتن و بعد انتقالی گرفتنشون بهشون پیشنهاد دادم. رابطه ما هم با این که دوسال طول کشید ولی کاملا رسمی و در حد اس ام اس بود. اونهم با اطلاع خونواده ها. ما باهم بیرون هم نرفتیم و در اواخر و اونم به اصرار اون خانوم تلفنی و به صورت رسمی حرف زدیم. اما من آدم متعهدیم. مشکل اینجاس که من بعد دوسال فهمیدم برداشتم اشتباه بوده یعنی علت سربه زیری و متین بودن خانوم این بود که از جنس مرد بدش میومد و بعد از آشنایی با من دیدگاهش نسبت به آقایون عوض شده بود. تا اینجاش بنا به تعهدم بره روی خودم نیاوردم. ناگفته نباشه که مادرم با مادرش تلفنی حرف زده بود که مادرشون گفته بود تا درسشون تموم نشه ما نظری نداریم قول و قرارا باشه بعد اتمام تحصیل. بعد این قضیه اتفاقی که برا من خیلی ناراحت کننده بود این بود که این خانوم با خواهر مجردش که بزرگتر از خودشه در طول تعطیلات عید به صورت مجردی همراه با دوست خواهرش و برادر و پسر خاله ی دوست خواهرش میرن به یه خونه ی ویلایی در کرج. بدون اطلاع خونواده شون. و به پدر و مادرشون نمیگن. اواخر هم بهونه میاورد و در مورد مسائل مختلف بامن بحث و جدل میکرد. این شد که به این نتیجه رسیدکه این ازدواج نتیجه ای جز جدایی و شکست نخواهد داشت. بنابراین حدود 40 روز پیش بهش گفتم که به نظرم رابطه ما بهتره تموم شه و این ازدواج نتیجه ای جز طلاق نخواهد داشت که برخلاف تصور من خیلی راحت هم قبول کرد...
بعد این قضیه در طول هفته ای که قطع رابطه کردیم با دختری آشنا شدم که 2ونیم سال از من کوچکتره. هم زبان و هم فرهنگ هستیم. از لحاظ اعتقادی و مذهبی هم کفویم. از نظر اقتصادی هم در یک سطحیم. اخلاق و ظاهرش فوق العاده اس. دختر پاک و خونواده داریه. بخاطر اشتباه قبلیم. اینبار قبل از هر اقدامی خونواده شو تحقیق کردم و مطمئن شدم که خونواده متدین زحمت کش و پاکی دارن. اینم بگم که من تو شهر اونا دانشجوام و شهرمون 45 کیلومتر ازهم فاصله داره. علت اقدام سریعم هم این بود که من درخواست انتقالی به شهر خودمون رو داده بودم و باید تصمیم میگرفتم که بمونم یا برم.
بعد تحقیق خونواده شون قضیه رو با پدر و مادرم در جریان گذاشتم که تنها چیزی که از نظرشون مشکل داشت نداشتن شغل من بود ولی با بقیه موارد موافق بودن. که منم گفتم قصدم اینه که بعد اتمام درس ازدواج کنم چون بخاطر رشته ام شغلم تضمینیه. پس یکسال بعد از لحاظ شغلی هم مشکلی ندارم. که خونواده ام موافقت کردن. بعد با مشاور دانشگاهمون مشورت کردم که ایشون هم مخالف نبودن. منم چون میخواستم طبق اصول پیش برم به یکی از کارمندای خانم دانشکده که آدم مطمئنی هست گفتم که با اون خانوم حرف بزنه و نظرشو بپرسه. که بعد صحبت اونا بهش گفته بود که اصلا قصد ازدواج نداره چون غیر از خودش خواهرش که 3 سال ازش بزرگتره هنوز ازدواج نکرده. البته فقط 2 تا دختر هستن. و اینکه تو خونواده شون بخاطر جو مذهبی و سنتی تا حالا حتی بحث ازدواج هم نشده. و اینکه الان شرایطشو نداره. البته از نظرمن هیچکدوم از اینا قانع کننده نبود که با خودش تلفی حرف زدم و ایشون از من مهلت خواستن. ولی بعد از چندروز با تردید جواب نه دادن اما چیزی که کاملا برا من روشنه اینه که این خانوم خودش تمایل داره ولی عامل دیگه که به احتمال زیاد خونواده شه مانع جواب دادنشه. و وقتی موقع شنیدن جواب ازش علت پرسیدم گفت که نپرسم و نمیتونه بگه. من خودمم هم آرزومه که این ازدواج سر بگیره چون معلوم نیست دیگه همچین موقعیتی پیش بیاد یا نه؟ با تمام این اشتراکات و تفاهمات.
حالا سوال من اینه که
1- قطع رابطه من با نفر قبلی لطمه ای به زندگی آینده ام نمیزنه؟ چون خونواده ام در جریان بودن وممکنه پیش همسر آینده ام مسائل اون دوران رو مطرح کنن؟
2- با همه این اشتراکات و تفاهمات کار درستیه که پیگیر جواب اون خانم باشم و علتشو بپرسم یا بهتره قضیه رو تموم کنم؟
3- کلا تحلیل شما از این اتفاقات چیه ومن باید چیکار کنم؟ (اینم بگم که رابطه قبلی من به هیچ وجه رابطه عاطفی و احساسی نبود و هردومون به طور منطقی با این قضیه کنار اومدیم. و از لحاظ روحی بهمون لطمه نزده.)
از نظر من انتخاب همسر مهمترین انتخاب زندگیه. و این دفعه با در نظر گرفتن تمام جوانب اقدام کردم. اما خانم بدون دلیل رد میدنو علتشم نمیگن و میدونم که خودشون هم تمایل دارن. من چیکار کنم؟؟؟؟؟

مشاور (خانم مریم مردانی)