ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 21 ساله )

حدود 3 سال با پسري به خاطر ازدواج دوست شدم.يه روز بهم گفت من نمي تونم در آينده بيام شهر تو(در صورتي كه من همون اول بهش گفته بودم)، پدر مادرم سن پيريشونه بايد پيش اونا باشم.از اون طرفم من به خانواده ام خيلي وابستم و مشكلات خانوادگي زيادي دارم(از جانب پدرم) واقعا نمي تونم دل بكنم و جدا شم.خيلي بهش علاقه دارم خيلي.ولي قبول كرديم كه از هم جدا شيم.احساس مي كنم اون اصلا هيچيش نيس الان،احساس مي كنم اصلا ناراحت نيس؟چرا آخه؟ازين ناراحتم كه چرا مثل من غم نداره؟چيكار كنم بفمم غمشو؟ا اگه بدونم غم داره حداقل اروم مي شم.چجوري بفهمم اونم مثه من ناراحته؟دلم مي خواد پشيمون شه و برگرده وايسم توروش بهش بگم من ديگه نيسم!چيكار كنم اينجوري شه؟كمكم كنين.من هيچ نفرينش نكردم.هيچي.فقط مي خوام جواب 3 سال دروغاشو يه بار بدم!دلم داره مي پكه به خدا. هيچ كس و ندارم واسش درد دل كنم.هميشه نذاشتم هيچكس از دعواهامون خبر دار بشه.اين بود جواب ابرو داري هاي من!


مشاور (سیدحبیب الله احمدی)

باسلام. احساس ناکامی شما قابل درک است، ولی این طبیعت دوستی های بین دو جنس است. بسیاری از افراد، مخصوصاً‌ آقایانی که وارد این روابط می شوند، از اول هم قصد ازدواج ندارند. صحبت از ازدواج، فقط به عنوان یک کلید برای ورود به این روابط است، چون خیلی از دخترها که دارای درجاتی از نجابت باشند به راحتی پا در این روابط نمی گذارند. به هرحال شما در این رابطه به لحاظ عاطفی وابسته بوده اید در حالیکه طرف مقابل اینطور نبوده است. بنابراین دلیلی ندارد که انتظارات شما در مورد ایشان محقق شود. احساس ناکامی، غمگینی و شکست، تامدتی پس از چنین شکست های عشقی، طبیعی است و باید اجازه دهید که تجربه شود. این احساسات، به مرور زمان تسکین خواهد یافت ولی آنچه بسیار اهمیت دارد این است که مسئله ی خود را به طور ریشه ای حل کنید تا از تکرار چنین ناکامی ها و شکست هایی جلوگیری کنید. ریشه ی مسئله شما وابستگی است. چنین وابستگی های عاطفی افراطی، معمولاً به سبب بعضی از شکاف ها و آسیب ها در رشد و پختگی عاطفی در طول دوران کودکی و نوجوانی، بوجود می آید. اگر این آسیب ها و نارسایی های هیجانی، به موقع و با کمک حرفه ای یک روانشناس، ترمیم نشود، بازهم در آینده برای شما مشکلات مهمی پیش خواهد آورد. من به عنوان یک روانشناس بالینی تسلط لازم برای پرداختن به درمان این نوع مسائل هیجانی را دارم اما این درمان بسیار پیچیده و چندبعدی است و مستلزم چندین جلسه ی مستمر مشاوره است. در واقع این مسائل جدی تر از آن است که با چند توصیه در قالب یک مشاوره ی محدود اینترنتی قابل حل باشد. بنابراین توصیه می کنم حتماً به یک روان شناس مجرب و متخصص در حیطه ی روابط بین فردی، به شکل حضوری مراجعه کنید تا مسئله ی شما به طور ریشه ای حل شود.