خ ( تحصیلات : لیسانس ، 38 ساله )

من حدود 2 سال است مه از خانمم جدا شدم و یه دختر 8ساله دارم حدود 4ماه پیش با دختر خانوم دیگری ازدواج کردم.خانومم احساس میکنه من به اون کم توجه میکنم و به دخترم بیشتر توجه میکنم و دخترم هم همینطور فکر میکنه به من راهنمایی کنید چه کنم؟


مشاور (خانم سعیده صفری)

باسلام . برادر گرامي شما به خوبي واقف هستيد كه طلاق مي تواند تاثيرات بلندمدت فراواني داشته باشد و بالاخص فرزندان خانواده هايي كه در آنها طلاق رخ داده يا والدين ازدواج مجدد كرده اند، مشكلات سازگاري معناداري دارند حتي در بعضي موارد ديده شده كه شخص در نوجواني و بزرگسالي نيز همچنان تحت تاثير طلاق والدينش مي باشد. ولي نبايد فراموش كنيم كه طلاق بر تمام كودكان تاثيرات بلندمدت نمي گذارد و بسياري از بچه ها و همسران به نحو حيرت آوري با استرس جدايي والدين و وجود فرزند پس از ازدواج كنار مي آيند. اما به هر حال اين اتفاقي است كه افتاده و مطمئنا شما از پيامدهاي آن به خوبي آگاه بوده و هستيد، ولي هم اكنون بايد چه كار كنيد ؟ در حال حاضر كه زندگي جديدي را شروع كرده ايد چه كاري مي توانيد انجام دهيدكه سازگاري ميان همسر و فرزندتان بيشتر شود و باآرامش بيشتري زندگي كنيد؟ قبل از هر چيزي براي رفع اين تنش ها و نگراني ها بهتر است قضيه را اينگونه نگاه كنيد كه خود طلاق بر كودك و خانواده تاثير نمي گذارد بلكه فرآيند طولاني و كشدار تغيير و انطباق قبل و بعد از طلاق بر دختر و خانواده تان تاثير مي گذارد و يكي از اين موارد ازدواج مجدد شماست. از نظر كودك شما ، مشهودترين و دردناك ترين جنبه ي جدايي ، بعد از طلاق و بالاخص پس از حضور همسر شما در خانه ، احساس از دست دادن مادرش و جايگزين فردي جديد به جاي اوست ، پس در آغاز رابطه حدي از اين تنش ها طبيعي مي باشد و در برخي از تحقيقات علمي ذكر شده است كه سازگار شدن ممكن است حتي تا دو سال نيز طول بكشد، در اين ميان شما نقش بسيار مهمي داريد ، گاهي اوقات كودكان تخيلات عجيبي دارند و گاهي اوقات جدايي پدر و مادر را هولناك تر از آنچه هست مي پندارند به همين دليل بايد دليل جدايي پدر و مادر بدانند تا ضمن سلب نشدن اعتمادشان ، با حقايق كنار بيايند البته لازم نيست شما دخترتان را به طور كامل در جريان جزئيات بگذاريد . ولي بايد به اين نكته توجه كنيد كه حرف زدن با او و او را در حد فهمش از جريان مطلع كردن گاهي راه احساسات دخترتان را هموار مي كند ولي خشمگين شدن و از كوره در رفتن و پشت سر مادرش بد و بيراه گفتن و او را از ديدار مادرش محروم كردن نه تنها فايده اي ندارد بلكه او را لجباز تر مي كند. كودك شما بايد دقيقا بداند از اين به بعد قرار است چه اتفاقي بيفتد، شما از او چه انتظاراتي داريد و صادقانه به سوالاتش پاسخ دهيد و به او اطمينان خاطر دهيد كه هميشه با او خوايد ماند و نيازهايش برآورده خواهد شد. با رعايت اين امور تا حد زيادي در بند مدت به سازگاري خانواده تان كمك كرده ايد اما براي بهبود روابط ميان اين دو از همين ابتدا سعي نكنيد نقش ميانجي گري ميان آنها بازي كنيد و فقط حرف هاي هر كدام را در خلوت خودشان بشنويد چون با اين روال ديگري حس مي كند به او توجه بيشتري كرده ايد پس به جاي اين كار، قضايا و مسائل مشترك ميان آن دو را گسترش دهيد ، به تدريج كارهاي مدرسه دخترتان را به همسرتان واگذار كنيد(البته در ابتدا با واكنش هايي مواجه خواهيد شد پس لازم است اين كار به تدريج صورت بگيرد)، اگر بحثي ميان آن دو بود بدون اينكه هيچ قضاوتي بكنيد از آنها بخواهيد با يكديگر صحبت كنند و وظيفه ي مهم ديگري كه بر عهده داريد سعي نكنيد با بد جلوه دادن همسر سابقتان ، همسر جديدتان را به يكباره جايگزين كنيد. و در مورد همسرتان نيز علاوه بر رعايت موارد بالا سعي كنيد به او اطمينان خاطر دهيد كه تلاشتان را براي رفع نيازهايش خواهيد كرد و در صورت امكان به توافق برسيد تا زماني كه رابطه ها عادي نشده از تولد فرزند جديد ممانعت كنند.