سلام من دانش آموز سوم دبیرستان هستم. پدرم رو چند...

پاسخ: باسلام . مرگ عزیزان رخدادی است که برای هرکسی به درجات متفاوت می تواند دشوار باشد اما اندوه و تاسف بعد از از دست دادن آنها در هر فردی وجود دارد، شما هم از این قاعده مستثنی نیستید، اما مدت زمانی که فرد در این حالت باقی می ماند یعنی تا چند ماه پس از مرگ شیون و زاری روزهای اول را در پیش می گیرد، مدام افکار و خاطرات فرد از دست رفته به ذهنش خطور می کند ، یا حتی برعکس فرد نتوانسته ناراحتی خود را با گریه کردن نشان دهید و به اصطلاح کرختی عاطفی پیدا کرده و .... ممکن است مشکلاتی را در آینده برای فرد بازمانده ایجاد کنند. ولی همه ی این واکنش ها پس از داغدیدگی تا 2 ماه و حتی در مواردی تا 6 ماه طبیعی است ، به همین دلیل اگر مدتی که پدرتان را از دست داده اید ذکر می کردید متناسب با وضعیت و مرحله ای که در آن قرار داشتید راهکارهایی را ارائه می کردم . اکنون فرض را بر این می گذارم که شرایط شما هنوز به مرحله ای که بتوان از آن با جنبه آسیب شناختی نام برد نرسیده است و آن را یک واکنش سوگ طبیعی می دانم که لازم است اقداماتی انجام دهید که پس از مدتی با این شرایط سازگار شوید . اما اگر واکنش هایتان از این مدتی که عرض کردم فراتر رفته لازم است با یک روانشناس بالینی به صورت حضوری مشورت کنید. گذر طبیعی از یک داغدیدگی و از دست دادن شخصی محبوب مستلزم گذر از چند مرحله ی اساسی است. در اینجا مرحله ی اول را به اجمال برایتان توضیح می دهم، پس از مطالعه و انجام آن اگر همچنان این حالات را داشتید مجددا مکاتبه کنید تا سایر مراحل را نیز برایتان توضیح دهم. تا به تدریج بتوانید واقعیت مربوط به شرایط جدید در زندگیتان را بپذیرید زیرا احساسات ، پشیمانی ها و افکار شما در کل نمی توانند چیزی را تغییر دهند و به عبارتی در روند مقابله با مرگ پدرتان صرفا می توانید خودتان را تغییر دهید چون نه زندگی بی تلخی داغ و سوگ میسر است و نه ماندن در سوگ موافق زندگی. اما چه کار باید بکنید تا این سیر تدریجی زودتر طی شود؟ نخستین هدف شما از مقابله با داغدیدگی که در این جا به آن اکتفا خواهم کرد منطبق شدن با فقدان پیش آمده است یعنی یافتن راهی برای پذیرفتن اینکه دیگر پدرتان وجود ندارد و اقدام به سازگارشدن با تغیراتی که رویداد مرگ در زندگی شما ایجاد کرده است، این مرحله بسیار حائز اهمیت است. و مقابله ی شما با این حادثه حول این واقعیت دور می زند که شما اجازه دهید مرگ کاملا بر شما تاثیر بگذارد و در درونتان نفوذ کند. بله درست متوجه شده اید پس لازم نیست در این مرحله از گریه کردن ، ورود افکار یا یادآوری خاطرات به ذهنتان جلوگیری کنید بلکه لازم است حتی ابزاری برای بیان افکار و احساسات خودتان بیابید به طریقی که مانع از وابستگی تان به هیجاناتی شود که در حال حاضر با آنها در چالش هستید. در واقع شما باید در جست و جوی راهی برای تفکر و صحبت کردن درباره ی آن باشید. در حال حاضر توانایی بیان افکار و احساسات حیاتی ترین اصل در بهبود شما و دور شدن از هر نوع ضربه ی روانی محسوب می شود. ولی ممکن است این آمادگی را نداشته باشید تا درباره ی عمق احساساتتان با سایر افراد صحبت کنید یا ممکن است تصور کنید که هیچ شخصی را سراغ ندارید که با او گفت و گو کنید، یا دیگران نمی خواهند پای صحبت های شما بنشینند حتی ممکن است شما ندانید درباره ی چه چیزی صحبت کنید یا چگونه احساسات و تفکرات خود را بیان کنید. در این حالت نوشتن درباره ی این تجارب عاطفی آزاردهنده نیز به تخلیه احساسات منجر خواهد شد ، به عبارتی شما با بیان احساساتتان در قالب کلمات و بیان افکار خویش به طور شفاهی می توانید تا حد زیادی خود را سبک کنید. نخستین قدم در هدایت احساسات آزاردهنده شما و غلبه بر موانع روبرو شدن با آنهاست. در هفته های آغازین سازگاری فکر کردن و نوشتن درباره ی پدرتان به شما کمک خواهد کرد تا با آن مقابله کنید و واقعیت مرگ را در زندگی درک نمایید. و برای بهتر نوشتن یا صحبت کردن می توانید جملات ناتمام زیر را نیز کامل کنید: هنگامی که از وجود مرگ پدرم آگاه شدم... .واکنش من به مرگ پدرم این بود که .... من از زمان وقوع مرگ پدرم قادر نبوده ام.... من از زمان وقع مرگ پدرم غالبا احساس می کنم... زمانی که به مرگ پدرم فکر می کنم... از زمان وقوع مرگ پدرم زندگی من از این منظر دچار تغییر شده است... من پس از مرگ پدرم بیش از همه نیاز به .... این تمرین ها را حداقل برای دو هفته انجام دهید و از کتاب مشاوره ی سوگ تالیف فیل ریچ با ترجمه دکتر بدری سادات بهرامی نیز می توانید استفاده کنید