ناشناس ( تحصیلات : فوق لیسانس ، 28 ساله )

با سلام
بدون مقدمه ميروم سراغ اصل مطلب من با دختر عمويم كه همسن هم هستيم ازدواج كردم و نيز خواهر من با بردار خانوم من يعني همان پسر عمويم ازدواج كرده‌اند متاسفانه مثال زيادي كه بين دو خانواده بوجود آمده است و از آنجايكه اين خانواده قبلا به ماظلم زيادي كرده‌اند و باعث اذيت مادرم شده اند و الان نيز مشكلاتي را بين دو خانواده بوجود آورده است همسر من نيز داراي زباني دراز و تلخ مي‌باشد واقعا ديگر ديوانه شده‌ام و هيچ اميدي به زندگي در كنار خانواده ندارم تمام كارهاي كه خانواده همسرم انجام ميدهد و بد اخلاقي هاي كه با عروسشان يعني خواهرم دارند باعث سر و صدا در خانواده ما ميشود ديگر زندگي برايم شيريني ندارد و همه چيز در نظرم بدون انگيزه است كمكم كنيد چه كار بايد بكنم از حرف و حديثي كه در هر بار ديدار اين دو خانواده انجام ميشود باز دوباره همه حرفو و حديثها شروع ميشود. الحق هم بي انصافي نميكنم اما واقعا برخي از اين دلخوري ها باني آن خانواده همسرمم ميباشد


مشاور (خانم مریم مردانی)

با سلام و عرض ادب علت بسیاری از این بگو مگو ها و بحث های خویشاوندی ، دخالتهای بیجا ، عدم رعایت حریم های شخصی و نیز عدم برخورداری از مهارتهای زندگی به خصوص مهارتهای ارتباطی است. اما نکته ای که در اینجا وجود دارد این است که شما نمی توانید در سایر افرادی که خارج از قلمرو خانوادگی شما هستند تغییری ایجاد کنید اما ایجاد تغییر در خود و همسرتان امکان پذیر است. بسیاری از قضاوتهای زودهنگام و پیش داوری ها و رعایت نکردن خط قرمز ها باعث ایجاد این بگومگوها می شود که معمولاً ناشی از عدم برخورداری از مهارتهای لازم و نیز شیوه های تربیتی ناصحیح است. البته همیشه اشتباه یک جانبه نیست و هر دو طرف در این بحث و مجادله ها سهیمند. از این رو لازم است که شما و همسرتان هردو به یک روانشناس باصلاحیت در زمینه مسایل خانوادگی مراجعه کنید تا مسایل را به طور جزیی بررسی کرده و مهارتهای لازم را به هر دو شما آموزش دهد. لازم است هر دو شما به خصوص همسرتان مهارت خوب صحبت کردن، خوب گوش کردن وزیبا سخن گفتن را بیاموزید. لازم است بیاموزید که حریم خود و همسرتان را از پدر و مادر جدا کرده و در صورتی که بحثی در این میان شکل گرفت هر دو شما به دنبال ختم این گونه بحث و مجادله ها باشید نه اینکه هر کدام جانب خانواده خود را گرفته و به دنبال دفاع از آنها باشید آنهم حتی به قیمت خدشه دار شدن رابطه زناشوییتان. لازم است حریم خانوادگی خود را که شامل شما و همسرتان می شود از حریم های خانوادگی دیگری چون خانواده پدری جدا کنید. برای این حریم احترام قایل باشید و اجازه ورود هرکسی را به این حریم ندهید. در عین حال که صحبت هایی که در خانواده پدری صورت می گیرد وارد حریم خانواده خود نکنید. تا حد ممکن به دنبال حل مسایل خانواده خود باشید و حل مسایل و مشکلات خانواده پدری یا خواهر خود را به قیمت بحث و مجادله و اختلاف بین خود و همسرتان تمام نکنید. اگرچه لازم است نسبت به خواهر خود احساس مسئولیت داشته باشید اما این احساس مسئولیتها نباید باعث شکستن حریم های شخصی شود. تا زمانی که در مسئله ای تخصص ندارید در آن زمینه اظهار نظر نکنید و تنها در صورتی به کسی مشاوره دهید که در آن زمینه اطلاعات لازم را دایرد. ضمناً در مسایل و قضایای مختلف بی طرفاته قضاوت کنید. برخی ویژگی های منفی خانواده همسرتان را در کنار ویژگی های مثبتشان بپذیرید و تا حد امکان با آنها به گونه ای برخورد کنید که با خانواده خود آنگونه هستید. همین طور همسر شما نیز باید اینگونه باشد.