nafiseh ( تحصیلات : دبیرستان ، 15 ساله )

با سلام من به شدت احساس نا امیدی می کنم و کاملا بی انگیزه شده ام و انگیزه ای برای درس خواندن هم ندارم چون نمی دانم استعدادم و علاقه ام چیه ؟تازه اگر کسی علاقه اش را بداند درس خواندن در صورتی فایده دارد که به کارش کمک کند آن هم نه درس هایی که ما در مدرسه می خوانیم که هیچ فایده ای هم ندارد.ومدرک هیچ فایده ای ندارد.مگرخداوند به هرکسی استعدادی نداده . افراد مشهور دنیا هم استعدادخود را دنبال کردند و به این جا رسیدند آن هم از بچگی. درسته که برای از بچگی شروع کردن دیر شده ولی با این حال من هنوز (اگر قرار باشد با عمری طبیعی ازدنیا بروم)کلی وقت دارم لطفا کمکم کنید چطوری استعداد واقعی خودم را پیدا کنم من حتی نمی دانم به چه چیزی از همه بیشتر علاقه دارم ،ممنون.


مشاور (خانم مریم مردانی)

با سلام و عرض ادب تست های استعداد یابی که در برخی مراکز مشاوره انجام می شوند می توانند به شما در کشف استعدادهایتان کمک کنند. علاوه بر این یکی از بهترین راه های کشف استعداد، خود شناسی است. با مطالعه کتابهایی که به شما کمک می کند تا به خودشناسی دست بایبد نه تنها می توانید استعدادهای خود را بشناسید بلکه این خودشناسی در مسایل دیگری از جمله هدف گذاری و ایجاد انگیزه برای تلاش نیز کمک خواهد کرد. طی شناخت خود درک می کنید که در چه زمینه ای توانمندی بیشتری دارید، تا کنون در چه زمینه ای به موفقیت های بیشتری دست یافته اید، در افکار و رؤیاهای خود به دنبال رسیدن به چه چیز هستید، چه اهدافی دارید و این اهداف تا چه حد دست یافتنی هستند. دوست عزیز شما در دوران نوجوانی به سر می برید و دوران نوجوانی دوران خودشناسی و کسب هویت است . پس در ابتدای راهید و تا حدی گم گشتگی و احساس سردرگمی در این دوران طبیعی است. مهم این است که در انتهای این دوره به هویتی مستقل و خودشناسی نسبی دست یافته باشید و اهدافتان برای آینده به طور واقع بینانه و انعطاف پذیر تدوین شده باشد. دوست عزیز ما در ایران زندگی می کنیم . در این کشور افرادی که در طبقات متوسط و متوسط رو به پایین جامعه زندگی می کنند برای دست یابی به بسیاری از اهداف خود از جمله ازدواج مناسب، شغل و یا استخدام باید حداقلی از تحصیلات را داشته باشند(البته استثنائاتی نیز وجود دارد) و اگرچه در برخی موارد مدرک بیش از تخصص و اطلاعات اهمیت دارد اما همیشه اینطور نیست. با گسترش رشته های تحصیلی گوناگون به این نتیجه خواهید رسید که برای پیشرفت در بسیاری از رشته ها حتی موسیقی و ورزش نیاز به تحصیلات آکادمیک است. پس بهتر است این واقعیت را بپذرید که اگرچه برخی از دروس مدرسه به هدف شما در آینده ارتباط مسقیم ندارند اما موفقیت در آنها به طور غیر مستقیم لازمه دست یابیتان به اهداف آینده است. پس با خودشناسی، تعیین ارزشها و اهداف، برنامه ریزی و تلاش در راستای آنها فعالانه برای خود آینده را بسازید. بیش از هر چیز به ارزش ها و اهداف خود در زندگی فکر کنید و هر فکر و عملی که در راستای این اهداف بود را حفظ کرده و به سایر افکار بهایی ندهید. معمولاً در مسیر دستیابی به اهداف، هجوم افکار ناامید کننده ای از جمله آنچه بیان کردید طبیعی است و گاهی گفته های دیگران به آن دامن می زند. اما به این افکار بهایی ندهید و در عین حال به مبارزه با آنها نیز نپردازید. آنها را به حال خود رها کنید و به اهدافتان فکر کنید. به این طریق افکار مخرب به تدریج در ذهنتان کمرنگ خواهد شد.