با سلام خدمت شماافرادی که در چهارراه ها و سایر نقاط...

کاربر ارجمند از اینکه به ما اعتماد کرده و «راسخون» را به عنوان منبع پاسخگویی به سؤالات خود برگزیدید، سپاسگزاریم. گدا پروری در اسلام ،ممنوع است! در جامعه کنونی ما کم نیستند افراد کوچک و بزرگی که گدایی کردن را منش زندگی خود قرار داده و آن را راهی برای کسب پول از مردم انتخاب کرده اند. به چه کسی کمک کنیم؟ به افرادی که لب چهارراه شیشه‌ی ماشین پاک می‌کنند و یا گدایی را شیوه و منش زندگی کردن خود کرده اند ؟ گدایی کردن در اسلام ،ممنوع است. یکی از کارهایی که در مقابله و و مبارزه با تکدی گری هر انسانی می تواند انجام دهد این است که به آنها کمک نکنیم . کودکانی که تکدی گری می کنند همیشه یکی از دردسرهای شهرها می شوند چون احساس همدردی با آنها مسئله ای کاملاً طبیعی است. اما با این وجود، بهتر است که بنا به دلایلی به این افراد پولی ندهید. مطمئن باشید بچه ای که در خیابان گدایی می کند، شاید ابزاری برای یک گروه سازمان یافته نباشد ، اما باز هم به طور مستقل کار نمی کند. مطمئناً این کار ناشایست را برای یک فرد بزرگسال که معمولاً عضوی از خانواده اوست انجام می دهد. از "نه" گفتن به متکدیان اصلاً نباید بترسید. البته درست است که همیشه آسان نیست اما بچه هایی که گدایی می کنند می دانند که پولی که ممکن است شما به آنها بدهید در جهت ارتقاء زندگی خود آنها نخواهد بود و معمولاً دست کسانی می رسد که از آنها بعنوان ابزار استفاده می کنند. احساسات مردم ، راهی برای به دست آوردن پول های ناحق ! متکدیان حرفه ای برای گرفتن پول احساسات مردم را هدف قرار داده و با تظاهر به فقر، ناتوانی و ابراز سخنانی غیر واقعی و داستانهای ساختگی سعی در ایجاد ترحم در دیگران نسبت به خود میکنند. پرداخت پول به متکدیان سطح شهر از هر نظر عملی نادرست بوده و متکدیان را برای تداوم عملشان ترغیب میکند . دین اسلام نیز این امر را قبیح دانسته و در تصدیق این موضوع ماجرایی را بیان می کنیم شخصی پهلوی پیامبر آمد. به پیغمبر گفت: وضع من خوب نیست. حضرت فرمود: برو چیزهای داخل خانه‌ات را بفروش و کاسبی کن. گفت: من هیچ چیز ندارم. پیغمبر گفت: هرچه داری . این خود شما هستید که با اعمالتان ، با بی توجهی کردن به ایتام ومحرومین راه های جذب رزق و روزی و موهبت های خداوند را بر روی خود بسته اید گفت: من فقیر فقیر هستم. فرمود: در خانه‌ات هیچ چیز نیست که با آن کاسبی کنی؟ گفت: نه! هیچ چیز نیست. ناراحت شد و رفت یک پلاس پاره و یک ظرف آورد و گفت: یا رسول اللّه! اینها هم چیزهای خانه‌ام است. حضرت فرمود : صبر کن. حضرت به اصحاب و اطرافیان فرمود : چه کسی حاضر است این هارا بخرد؟ یک نفر از اصحاب گفت: من یک درهم می‌خرم. حضرت فرمود: چه کسی بیش‌تر می‌خرد؟ یک نفرگفت: من دو درهم می‌خرم. حضرت آنها را به دو درهم فروخت. یک درهم را به فقیر داد وگفت: یک درهم آن را نان و گوشت بخر و به زن و بچه‌ات بده. یک درهم آن را هم یک تبر بخر و بیا. گفت: آقا با یک درهم تبر نمی‌دهند. رفت و یک سر تبر خرید که دسته چوب نداشت. گفت: یا رسول اللّه! با یک درهم یک تبر بی دسته خریدم. حضرت فرمود: چه کسی یک دسته‌ی تبر در خانه‌اش دارد؟ یکی گفت: ما یک دسته‌ی تبر در خانه داریم. رفت و دسته را آورد. بعد خود پیغمبر خدا نجار شد، دسته‌ی تبر را با سر تبر با هم میخ کوب کرد و فرمود: این را بگیر و برو هیزم بیاور و بفروش و گدایی نکن. درس مهم از این ماجرای بزرگ ! در باب اشتغال زایی ، شغل های کلیدی و کاربردی به افراد داده شود . در کمک کردن به افراد به آنها پا بدهیم ، ولی کسی را بغل نکنیم ، چرا که اگر کسی را بغل کنی ، همیشه باید بغلش کنی ، اما وقتی به او پا دادی ، برای همیشه خودش راه خواهد رفت .