ف ( تحصیلات : فوق لیسانس ، 24 ساله )

با عرض سلام و خسته نباشید.
مشکلی دارم که گمان می کنم برای بسیاری از جوانان رخ داه باشد و گمان میکنم راهنمایی شما مشاوران محترم مفید واقع شود.
من تقریبا یک سال است که وارد یک رابطه دوستی (پیامکی) با شخصی در شهری دیگر شده ام که هدف خیری در کار بود.
اما با گذشت زمان متاسفانه عواطف بین ما زیاد شد ، با وجود اشتراک های اخلاقی و عقیدتی ،اما متاسفانه این رابطه به علات مشکلاتی که در مسیر ما خواهد بود به ازدواج منجر نمی شود و به خاطر نوع رابطه برای هر دوی ما عذاب وجدان به همراه داشت.
حال هر دوی ما تصمیم به قطع رابطه گرفته ایم ، که بسیار سخت است و از طرفی عذاب وجدان داریم که به طرف مقابل آسیب رسانده ایم.
خواهشمندن راهنمایی کنید که حال برای کاهش سختی در دوران قطع رابطه چه باید بکنیم.
متشکرم


مشاور (خانم مریم مردانی)

باسلام دوست گرامی بهتر است هرچه سریعتر برای این جدایی اقدام کنید. تا وابستگی منجر به سختی بیشتر به خصوص در دوران جدایی نگردد. جدایی ناگهانی راحتتر از جدایی تدریجی است. در طی دوران جدایی لازم است از هرگونه عاملی که باعث تداعی فکر فرد مقابل در ذهنتان می شود دوری کنید. بهتر است راه های ارتباطی با یکدیگر را قطع کنید . مثلا خط خود را عوض کنید.لازم است برای هر روز خود برنامه ای داشته باشید و از همان ابتدای جدایی با انواع فعالیتهای متنوع و متعدد اوقات خود و خلأ ناشی از نبودن فرد مقابل را پر کنید البته نه با جایگزین کردن فردی جدید. چراکه بیکاری منجر به تداعی خاطرات در ذهنتان گشته ممکن است وسوسه بازگشت دوباره به این رابطه و شروع دوباره رابطه را در شما افزایش دهد. صبور باشید و به خود فرصت دهید تا با گذر زمان دشواری این جدایی به تدریج از بین رود. جدایی با ممکن است با واکنش سوگ همراه باشد که مراحلی دارد. این مراحل شامل: انکار، خشم، چانه زنی، افسردگی و در نهایت پذیرش است. با طی این مراحل به تدریج می توانید به شرایط زندگی عادی برگردید و البته ممکن است دچار این واکنشها نشوید. این مسئله به آمادگی های قبلی شما و نیز به میزان فعالیتهای شما در طی برنامه روزانه بستگی دارد.