زینب ( تحصیلات : دکترا ، 32 ساله )

باعرض سلام وخسته نباشید. بنده حدود4 ماه است که باپسری ازفامیل دور نامزد کرده ام البته بطوررسمی حدود 1 ماه است. ابتدا ایشان به من گفتند نماز می خوانند ونمازبرای من که فردی مذهبی هستم بسیار مهم است اما الان اعلام می کند که نمازنمی خواند . این درحالیست که به اوگفتم شرط من برای ازدواج نمازاول ووقت وروزه است. اودارای خصوصیات شخصیتی خوبی است ومهربان نیزهست اما می دانم چون برخی اشتباهاتش رابه او بیان کردم ازدست من عصبانی شد واینرا الان فهمیده ام چون فقط دررفتارش عصبانیت را نشان می داد وچیزی نمی گفت همچنین به او گفته بودکه باید قبل ازعروسی کربلا برویم وقبول کرده بود اما الان که قصد داشتیم ازدواج کنیم قبول نکرد وبهانه آورد البته من دراین رابطه اولش سخت گرفتم وگفتم اگربه تعهدت عمل نکنی همه چیز روتموم می کنم اما بعدش احساس می کنم زودکوتاه اومدم واین باعث شد که اون دست بالابگیره ووقتی ازش پرسیدم تاریخ ازدواج روتعیین کن گفت حالا بذارنامزد باشیم.الان موندم واقعا باتوجه به اینکه اگه نمازنخواد بخونه برای من بسیارسخته که بخوام باهاش زندگی کنم ضمن اینکه الان بهش علاقه مندشده ام وهمه فامیل ودوست واشناها هم درجریان نامزدی هستند وبهم زدنش باعث ازبین رفتن آبروی من می شه چون خیلی هم درازدواج سختگیر بودم والان که این فرد روانتخاب کرده ام اگربهم بزنم خیلی برام سنگین تموم میشه .البته اون به من علاقه داره ویکجورایی وابسته شده . واقعا نمی دونم چه کارکنم اگه قبول نکنه که نمازبخونه نمی تونم باهاش زندگی کنم ازطرف دیگه هم هم دوستش دارم هم آبروم می ره هم فشارشدیدی ازطرف خانواده خواهم داشت لطفا راهنمایی کنید . با تشکر


مشاور (خانم مریم مردانی)

با سلام دوست عزیز، ایشان در ابتدای آشنایی به شما شناختی از خود ارائه داده که پس از نامزدی آن را تغییر داده است.بنابراین ایشان به نوعی عهد شکنی کرده است. ضمنا نماز و روزه به عنوان یک ملاک اعتقادی برای شما اهمیت دارد که ایشان این ملاک را دارا نیست. ضمنا اگر ایشان تنها به دلیل ازدواج با شما حاضر به خواندن نماز باشد بعید نیست که پس از ازدواج و با گذر زمان دوباره دست از خواندن نماز بکشد. دوست عزیز بهتر است عاقلانه به این اتخاب نگاه کنید نه از روی احساس. آیا فردی که معتقد به نماز و روزه نیست فرد مورد نظر شما برای ازدواج است و آیا این فرد صلاحیت پدری برای فرزندان شما را دارد و آیا ایشان می تواند با شما در زندگی و در تربیت فرزند همراه باشد؟ بنابراین اگر با ملاک عقل و منطق، فکر می کنید ایشان صلاحیت لازم برای زندگی با شما را ندارند قطع این رابطه پیش از ازدواج و خوانده شدن خطبه عقد بهتر از قطع آن پس از ازدواج، با داشتن فرزند یا سازگاری یا تحمل چنین فردی در آینده است. دوست عزیز قطع این رابطه به معنی ریختن آبرو شما نیست. شما انتخابی کرده اید که اشتباه بوده است و این اشتباه هم به دلیل پنهان کاری فرد مقابل رخ داده است. دوست عزیز داستان زندگی شما چه میزان از صحبتهای اطرفیان را پس از مدتی به خود اختصاص خواهد داد و این اطرافیان چه سهمی از زندگی شما را به خود اختصاص داده اند که حاضرید به خاطر آنها به انتخاب اشتباه خود ادامه دهید؟دوست عزیز علاقه و احساس به تنهایی تضمین کننده تداوم زندگی آینده شما نیست و لازم است عقل و منطق هم در این انتخاب شریک باشد تا تداوم رابطه ممکن گردد.