نفس ( تحصیلات : لیسانس ، 23 ساله )

باسلام و خسته نباشید.
یه پسری که کمترا سه ماه از من کوچکتر است به خواستگاریم امده است من 18 اذر او 4 اسفند سال 70.
ایشون دانشجوهستن ولی مادرشون گفتن ماخونه و ماشین را دراختیارشون میذاریم.
الان همراه دانشگاه کارموقت تدریس رانیز دارن و خرج دانشگاهشونوخودشون میدن
ازنظر اخلاقی و مذهبی در حدیک جلسه به هم میخوریدم
من ادم حساس و زودرنجی هستم
ایشون میگن صبورن
و اینکه ایشون خییییلی چاق هستن و من میترسم بعدااین مشکل ساز بشه یامن ازشون زده بشم یادرروابط زناشویی مشکل ایجادکنه
نمیدونم نگرانیم تاچه حددرسته لطفاراهنماییم کنید
بنظرتون این اشنایی ادامه پیداکنه یانه؟


مشاور (خانم سعیده صفری)

باسلام. خواهر عزیزم گویا تنها شک و تردید شما به مسئله¬ی ظاهر ایشان مربوط می شود. به همین خاطر بهتر بود ذکر می کردید که وزن ایشان چه قدر است و آیا نظر دیگران هم در این مورد مشابه با نظر شماست یا خیر. تناسب ظاهری یکی از مسائلی است که در بحث ازدواج مطرح می شود و اگر سایر شرایط ایشان را پذیرفته اید، تنها به شرطی از آن صرف نظر کنید که خودتان را می شناسید و میدانید آستانه تحمل بالایی دارید. به این معنا که در طول زندگی مشترک مخصوصا سال های اول که قرار است همسرتان را به دوستان و آشنایانتان معرفی کنید اگر یکی از دوستان یا بستگانتان در مورد این خصوصیتشان چیزی گفتند به راحتی به هم نریزید و چون ایشان را پذیرفته اید بتوانید با همین خصویت او را دوست داشته باشید و به راحتی نظرتان نسبت به او عوض نشود، چون اگر این اتفاق بیافتد خدایی نکرده نسبت به همسرتان و نیازهایش کوتاهی می کنید و حتی مدام در ذهنتان او را با دیگران مقایسه می کنید و شیرینی زندگی را نخواهید چشید. اما این مسئله به خودی خود مشکلی ایجاد نمی کند تنها اینکه ممکن است این مسئله خود ایشان را در برابر برخی از مسائل پزشکی آسیب پذیر کند و فرزندانتان نیز شکل بدنی ایشان را به ارث ببرند. با توجه به مسائلی که اشاره کردم و همچنین در نظر گرفتن خصوصیت شخصیتی خود که فرموده اید حساس و زود رنج هستید تصمیم نهایی را به خود شما واگذار می کنم.