پرسش :

سیبی که به رسول اکرم ـ صلي الله عليه و آله ـ عطا شد در معراج بود يا در غار حراء و آیا پیامبر- صلی الله علیه و آله - نيمه اي از آن سيب را به حضرت خديجه ـ عليها السلام ـ دادند؟

پاسخ :
پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله ـ در سال پنجم بعثت که در سخت ترين شرایط و حالات به سر مي برد، به آينده مي انديشيد، که آينده اي درخشان در پشت آن ابرهاي ظلماني و سياه، با توجه به اسباب عادي و ظاهري بسيار دور دست و شايد غير ممکن بود. امّا در همين سال حادثه بزرگي در زندگي پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله ـ رخ داد، به فرمان خداوند، پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله ـ براي مشاهده ملکوت آسمان ها به معراج رفت و به مصداق آيه ...لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا...[1]. تا برخي از آيات خود را به او نشان دهيم. آيات عظيم پروردگار عالميان را در پهنة بلند آسمان با چشم خود ديد. و روح بزرگش بزرگتر شد و آماده پذيرش رسالتي سنگين تر توأم با اميد بيشتر شد.
در روايتي که اهل سنت و شيعه هر دو بر آن تأکيد دارند آمده است که: پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله ـ در شب معراج از بهشت عبور مي کرد. جبرئيل از ميوه درخت طوبي به آن حضرت داد و هنگامي که پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله ـ به زمين بازگشت نطفه فاطمه زهرا ـ عليها السلام ـ از آن ميوه بهشتي منعقد شد. لذا در روايت داريم که پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فاطمه- علیها السلام - را بسيار مي بوسيد، روزي عايشه، همسرش، بر اين کار خرده گرفت که چرا اين همه دخترت را مي بوسي؟ حضرت در جواب فرمود: من هر زمان فاطمه را مي بوسم، بوي بهشت برين را از او استشمام مي کنم.
البته در برخي از اين روايات صراحتا اشاره شده است که آن ميوه بهشتي سيب بوده است.[2]
در روايت ديگري از سلمان فارسي نقل شده است که گفته: روزي خدمت فاطمه ـ عليها السلام ـ وارد شدم در حالي که حسن و حسين- علیهما السلام - در پيش او مشغول بازي بودند که من از ديدن اين صحنه بسيار شادمان و خوشحال شدم مدتي نگذشت که رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ آمدند من به پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله ـ عرض کردم: يا رسول الله مرا آگاهي دهيد از اهل بيت خود تا دوستي و محبت من نسبت به آنان بيشتر شود. حضرت فرمودند: اي سلمان! شبي که به سوي آسمان ها برده شدم همراه با جبرئيل از باغها و قصرها ديدار داشتم که رايحه اي خوشبو به مشامم رسيد که مرا بسيار متعجب ساخت (از بوي خوشي که داشت)، پس گفتم: اي دوست من جبرئيل! اين بوي خوش چيست که بر تمام عطرهاي بهشت غلبه پيدا کرده است؟
جبرئيل گفت: اي محمد! اين عطر سيبي است که خداوند تبارک و تعالي سيصد هزار سال پيش آن را خلق کرده که نمي دانم خداوند متعال چه منظوري از آفريدن آن داشته است.
پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله ـ در ادامه فرمودند: در فکر اين سيب بودم که گروهي از فرشتگان را ديدم که آن سيب را همراه خود آورده و گفتند: اي محمد! پروردگارت سلام مي رساند و اين سيب را به شما هديه مي دهد. پس آن سيب را گرفته و زير بال هاي جبرئيل قرار دادم و چون به زمين بازگشتم اين سيب را خوردم که خداوند متعال آب اين سيب را در پشتم جمع کرد و من چون با خديجه همبستر شدم او به فاطمه حامله شد. خداوند به من وحي فرمود که فرزندي براي تو متولد خواهد شد که حوراء انسيه است؛ ازدواج نور را با نور قرار بده که نور فاطمه ـ عليها السلام ـ از نور علي ـ عليه السلام ـ است و من (خداوند) آن ها را درآسمان زوج يکديگر قرار دادم و يک پنجم زمين را مهر فاطمه معين کردم و از اين دو نور ذريه اي پاک خارج خواهم کرد که چراغ اهل بهشتند و نامشان حسن و حسين است و از صلب حسين اماماني متولد مي شوند که آنها را به شهادت مي رسانند پس واي بر قاتلين آنها.[3]
بنابراين طبق روايات وارد شده سيب مذکور که نطفه حضرت فاطمه ـ عليها السلام ـ از آن منعقد شده در يکي از سفرهاي آسماني پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله ـ يعني معراج، از ميوه هاي بهشتي به آن حضرت اعطا شد، نه در غار حراء. اما درباره اين که آيا پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله ـ آن ميوه را بين خود و خديجه- علیها السلام - تقسيم نمودند، روايات مذکور چيزي در اين باره بيان نمي دارند.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1- سیره صحیح پیامبر اسلام،ترجمه دکتر سپهری
2- فروغ ابدیت،آیه الله ،سبحانی.

پی نوشتها:
[1].سوره اسراء، آیه 1.
[2]. زرندي حنفي، جمال الدين محمد، نظم درر السمطين، اصفهان، مکتبة امام امير المؤمنين- علیه السلام-، 1377ق، ص176.
[3]. ، بحراني، سيد هاشم، مدينة معاجز الائمه الاثنی عشر، قم، موسسه معارف اسلامي، 1413ق، ج3، ص225؛ مرندي، ابوالحسن، مجمع النورين، بي جا، بي تا، ص22؛ شوشتری، قاضی نور الله، احقاق الحق و ازهاق الباطل، ج1، ص10، ج25، ص7.
منبع: اندیشه قم