پرسش :

دربرخی از منابع فرزندی بنام جعفر برای امام رضا (ع) نوشته اند درستی این گزارشها چگونه است؟


شرح پرسش :
پاسخ :
امام علي بن موسي الرضا ـ عليه السلام ـ در مدينه سال 148 هـ .ق متولد شدند و در صفر 203 هـ . ق در سن 55 سالگي در طوس به شهادت رسيدند[1] امام ـ عليه السلام ـ در طول امامت خويش، شاهد نزاع و درگيري دو برادر يعني امين و مأمون براي رسيدن به قدرت بودند. و عاقبت مأمون حكومت را به دست آورد و پس از مدتي، امام ـ عليه السلام ـ را با زور و تهديد وليعهدي خود گماشت. و سرانجام ايشان را با خوراندن انگورهاي آلوده به زهر به شهادت رسانيدند.
اما در مورد تعداد فرزندان امام(ع) اختلاف نظر وجود دارد:
گروه اول كه شامل بسياري از محدثان شيعه مي‎باشند؛ از آن جمله مي‎توان به: ابن شهرآشوب[2]، محمد بن جرير طبري[3]، شيخ مفيد(ره)[4]، مرحوم طبرسي[5] اشاره نمود، كه معتقدند ايشان غير از امام جواد(ع) فرزند ديگري نداشته‎اند.
گروه دوم براي امام(ع) بيش از يك فرزند قائل شدند كه به دو دسته تقسيم مي‎شوند:
برخي از دو فرزند نام بردند بنامهاي «محمد و موسي» و يا «محمد و جعفر» و بعضي نيز شش اولاد ذكر كرده‎اند كه پنج پسر به نامهاي: محمد، حسن، جعفر، ابراهيم و حسن، دختري بنام عايشه كه از اين دسته مي‎توان به محقق اربلي[6] و ابن خشاب بغدادي[7] اشاره كرد.
در بين علماي شيعه اختلاف نظر است؛ برخي سكوت كرده و يا تنها به يك فرزند قائل شدند. اما در ميان گروه دوم نيز، اگر برخي سخن از تعدد فرزندان گفتند يا از عامه (اهل سنت) نقل نموده و يا بدون استناد مطلبي ذكر كردند.[8]
پس مشهور در نزد علماي شيعه اين است كه امام جواد(ع) تنها فرزند امام رضا(ع) بوده و ايشان پسري بنام جعفر نداشتند. احاديثي نيز نظر مشهور را تاييد مي‎نمايد؛ از آن جمله در بحارالانوار به نقل از هرثمه آمده است كه براي امام(ع) جز محمدجواد(ع) فرزند ديگري وجود ندارد[9].
اما ائمه پس از امام رضا بيشتر معروف به ابن الرضا بوده‎اند كه در منابع روائي به آن اشاره شده كه شايد فرزندان امام جواد يا از فرزندان امام هادي بوده‎اند.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. في رحاب ائمة اهل البيت(ع) ، سيدمحسن امين.
2. اعيان الشيعه، ج 2، سید محسن امين.
3. تحليلي از زندگاني امام رضا(ع)، محمد جواد فضل ا...، مترجم سيدمحمدصادق عارف.

پی نوشتها:
[1] . شيخ مفيد(ره)، الارشاد، ترجمه ساعدي خراساني، كتابفروشي اسلاميه، تهران، 1376، چاپ سوم، ص 590.
[2] . ابن شهرآشوب، مناقب آل ابي طالب، جلد چهارم، درالاضواء، چاپ دوم 1412 هـ ق، ص 397.
[3] . دلائل الامامه، محمد بن حرير طبري (شيعه)، مؤسسه بعثت، قم، چاپ اول، 1413 هـ ق. ص 359.
[4] . الارشاد، همان، ص 614.
[5] . علامه طبرسي(ره)، اعلام الوري باعلام الهدي، مكتبة علميه اسلاميه، تهران، 1338، ص 329.
[6] . محقق اربلي، كشف الغمه في معرفه الائمه، ، دارالكتاب الاسلامي، بيروت، 1401 هـ ق.، ج3،ص 38.
[7] . ابن خشاب بغدادي، تاريخ مواليد الائمه، كتابخانه آيت ا... مرعشي نجفي، قم، چاپ 1406 هـ ق، ص 38.
[8] . محمد جواد معيني و احمد ترابي امام علي بن موسي الرضا(ع) منادي توحيد و امامت، ، چاپ اول 1376، بنياد پژوهشهاي اسلامي آستان قدس رضوي، ص18.
[9] . علامه مجلسي(ره)، بحارالانوار، جلد 49، مؤسسه وفاء، چاپ دوم 1403، بيروت، ص 221.
منبع: اندیشه قم