پرسش :

تفاوت سحر و معجزه چيست؟

پاسخ :
پاسخ اين سؤال، با توجه به يك نكته، روشن مى شود و آن اين كه: كار ساحر متكى به نيروى محدود انسانى است، و معجزه از قدرت بى پايان و لا يزال الهى سرچشمه مى گيرد.لذا هر ساحرى كارهاى محدودى مى تواند انجام دهد، و اگر ماوراى آن را بخواهند، عاجز مى ماند، او تنها كارهائى را مى تواند انجام دهد كه قبلاً روى آن تمرين داشته و بر آن مسلط است و از پيچ و خم آن آگاه، ولى در غير آن به كلى عاجز و ناتوان خواهد بود.در حالى كه پيامبران چون از قدرت لا يزال خدا كمك مى گرفتند، قادر به انجام هر گونه خارق عادتى بودند، در زمين و آسمان و از هر نوع و هر قبيل.ساحر، هرگز نمى تواند خارق عادت را طبق پيشنهاد مردم انجام دهد، مگر اين كه: تصادفاً با كار او تطبيق كند (هر چند گاهى دوستان ناشناخته خود را تعليم مى دهند كه از وسط جمعيت برخيزند و پيشنهادهائى كه قبلاً تعيين شده به صورت ابتدائى مطرح كنند) ولى، پيامبران بارها و بارها معجزات مهمى را كه مردم حق طلب، به عنوان سند نبوت مى خواستند انجام مى دادند، همان گونه كه در همين سرگذشت موسى(عليه السلام) نيز مشاهده خواهيم كرد.از اين گذشته، سحر چون يك كار انحرافى است و يك نوع خدعه و نيرنگ، طبعاً روحياتى هماهنگ آن مى خواهد، و ساحران بدون استثناء، افرادى متقلب و خدعه گرند،كه از مطالعه و بررسى روحيات و اعمالشان خيلى زود مى توان آنها را شناخت،در حالى كه اخلاص،پاكى و درستى انبياء، سندى است كه با اعجاز آنها آميخته و اثر آن را مضاعف مى كند.و شايد روى اين جهات است كه در قرآن مى خوانيم: وَ لايُفْلِحُ السّاحِرُ حَيْثُ أَتى:«ساحر هر كجا باشد و در هر شرائط و هر زمان رستگار نمى شود»(1)، و به قول معروف به زودى پته اش روى آب خواهد افتاد، چرا كه نيرويش محدود است و افكار و صفاتش انحرافى.اين موضوع، مخصوص ساحرانى نيست كه به مبارزه با انبياء برخاستند بلكه درباره ساحران به طور كلّى صادق است كه آنها زود شناخته مى شوند و به پيروزى نمى رسند.(2)

پي نوشتها:
1. سوره طه، آيه 69.
2. تفسير نمونه، جلد 13، صفحه 268.
منبع:سایت انوار طاها