پرسش :

شرك به خدا چه اثراتى در وجود انسان مى گذارد؟

پاسخ :
پاسخ اين سؤال در آيه 22 سوره «اسراء» آمده است، آنجا كه مى فرمايد: «با خداوند يگانه (الله) هيچ معبودى قرار مده» (لا تَجْعَلْ مَعَ اللهِ إلهاً آخَرَ) آنگاه به بيان نتيجه مرگبار شرك پرداخته، مى گويد: و اگر شريكى براى او قائل شوى با مذمت و خذلان فرو خواهى نشست (فَتَقْعُدَ مَذْمُوماً مَخْذُولا) از اين عبارت به دست مى آيد كه شرك سه اثر بسيار بد در وجود انسان مى گذارد:
1ـ شرك مايه ضعف، ناتوانى، زبونى و ذلت است چرا كه در ادبيات عرب كلمه قعود كنايه از ضعف است. گفته مى شود: قَعَدَ بِهِ الضَّعف عن القتال «ناتوانى سبب شد كه او از پيكار دشمن بنشيند.» در حالى كه توحيد عامل قيام و حركت و سرافرازى است.
2ـ شرك، مايه مذمت و نكوهش است; چرا كه يك خط روشن انحرافى است در برابر منطق عقل و كفرانى است آشكار در مقابل نعمت پروردگار، و آن كس كه تن به چنين انحرافى دهد، در خور مذمت است.
3ـ شرك، سبب مى شود: خداوند مشرك را به معبودهاى ساختگى اش واگذارد و دست از حمايت او بردارد، و از آنجا كه معبودهاى ساختگى نيز قادر بر حمايت كسى نيستند، و خدا هم حمايتش را از چنين كسانى برداشته، آنها «مخذول» يعنى بدون يار و ياور خواهند شد.
منبع:تفسير نمونه، جلد 12، صفحه 89.