پرسش :

پیروزی حضرت مهدی علیه السلام بر سلاحهای مخرب و اتمی چگونه میسر است؟

پاسخ :
شرح پرسش:
پیروزی حضرت مهدی علیه السلام بر سلاحهای مخرب و اتمی چگونه میسر است؟ به تعبیر دیگر، آن حضرت در برابر این سلاحهای مخوف و خطرناک چگونه مانند جدشان با شمشیر قیام خواهد کرد؟ چگونه با سلاحهای قدیم مانند شمشیر و غیره با ارتش های دنیای آن روز جهاد می کنند؟ آیا می توان تصور کرد که کسی بتواند به وسیله شمشیر با سلاحهای اتمی و بمب های هیدروژنی و امثال آن به جنگ بپردازد و پیروز شود؟

پاسخ:
اولا، مقصود از خروج با شمشیر که در روایات به آنها اشاره شده، مأموریت به جهاد و توسل به اسلحه برای اعلای کلمه حق است، زیرا شمشیر سمبل مبارزه و جنگ است، نه آن که موضوعیت داشته باشد. بنابراین، قیام با شمشیر، کنایه از قیام با اسلحه و پیکار و جهاد و تعیین نوع مأموریت آن حضرت است و این که آن حضرت مأمور به مصالحه با کفار نیست. بدیهی است که حضرت با هر اسلحه ای که لازم باشد با کفار و ستمگران جهاد می کند و از هر گونه اسلحه ای که در زمان ظهور آن حضرت متداول باشد، استفاده می نمایند.
ثانیاً، از کجا که در عصر ظهور آن حضرت، این اسلحه های مهیب در اختیار بشر باقی باشد. زیرا ممکن است که در اثر حوادث و‌ آشوبها و انقلابات شدید و جنگهای خانمان سوز جهانی که پیش از ظهور آن حضرت واقع می شود، این اسلحه های جهنمی معدوم شود.
یکی از اموری که در احادیث از آن خبر داده شده، جنگ های جهان گیری است که در اثر آن بیشتر نقاط زمین از سکنه خالی شده و شهرها ویران می شود و دراثر آن جنگها قهرا این نوع سلاحها نابود می گردند.
ثالثا، جنگها و کشتارهای بی رحمانه و بکارگیری سلاحهای این چنینی نتیجه جهل و ضلالت و بی خردی بشر است که در عصر ظهور عقل مردم کامل می شود و بر فرض هم که سلاحهای مخرب در اختیاز داشته باشند، آن را علیه یکدیگر بکار نمی گیرند و نیروهایی که باید آن سلاحها را بکار گیرند، به حقانیت حضرت پی می برند، هر چند که سردمدارنشان دستور بکارگیری آن سلاحها را بکار گیرند، به حقانیت حضرت پی می برند، هر چند که سردمدارانشان دستور بکارگیری آن سلاحها را صادر می کنند، ولی آنان اجرا نمی کنند.
اگر در بیست سال قبل از انقلاب اسلامی در ایران به رهبری امام خمینی رحمت الله علیه کسی خبر می داد که انقلاب اسلامی در ایران به رهبری امام راحل بر شاه و ارتش تا دندان مسلح او پیروز می شود، در حالی که کمترین سلاح روز را در اختیار ندارد، برای مردم قابل پذیرش نبود، ولی همگان دیدید که ارتش و نیروهای مسلح طاغوت از فرمان فرمانده سرپیچی کرده و سلاحها را علیه انقلابیون بکار نگرفتند و طرفداران انقلاب با دست خالی و باشعار الله اکبر، بر ارتش قوی پنجه شاه پیروز شدند، به تعبیر بهتر، مردم ارتش را تسخیر کردند، نه تسلیم؛ یعنی امام راحل با مردم آن چنان برخورد می کردند که دستها توان این که روی ماشه تفنگ ها برود نداشت و سربازها از پادگانها فرار می کردند و خلبانان اعلام وفا داری نمودند و جز اندکی از نیروها که وفادار مانده بودند، اکثریت به ملت پیوستند.
در زمان ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز علاوه بر تأییدات ربانی و کمکهای عالم بالا و به یاری آمدن ملائکه، به طور طبیعی نیز پیشرفتها حاصل است. این است که سخنی در بین مردم رایج است که در عصر حضرت سلاحها از کار می افتد، یعنی سلاحها اساساً به کار گرفته نخواهد شد تا تخریب نماید و یا کسی را نابود نماید و آن مقدار هم که بکار گرفته می شود، حضرت نیز درمقابل آن توان مقابله را دارد و در اثر پیشرفتهای سریعی که نصیب حضرت می شود، بسیاری از این سلاحها و نیروهای بکارگیرنده آن در اختیار حضرت قرار می گیرند. بنابراین، پیروزی حضرت امری طبیعی و عادی است.

منبع: www.mouood.org