پرسش :
چه دارويی سفيدی چشم را از بين می برد؟
پاسخ :
طبّ الأئمّة عن ذريح :
شَكا رَجُلٌ إلى أبي جَعفَرٍ الباقِرِ عليهالسلام بَياضا في عَينِهِ ، فَقالَ : خُذ توتيا هِندِيٍّ جُزءا وإقليميَا الذَّهَبِ جُزءا ، وإثمِد[ ا] جَيّدا جُزءا [ وَ ] ليَجعَل جُزءا مِنَ الهَليلَجِ الأَصفَرِ ، وجُزءا مِن مِلحٍ أندَرانِيٍّ ، وَاسحَق كُلَّ واحِدٍ مِنها عَلى حِدَةٍ بِماءِ السَّماءِ ، ثُمَّ اجمَعهُ بَعدَ السَّحقِ فَاكتَحِل بِهِ ؛ فَإِنَّهُ يَقطَعُ البَياضَ ، ويُصَفّي لَحمَ العَينِ ويُنَقّيهِ مِن كُلِّ عِلَّةٍ بِإِذنِ اللّهِ عز و جل .
طبّ الأئمّة عليهمالسلام- به نقل از ذُريح -: مردى نزد امام باقر عليهالسلام از سفيدىاى در چشمش اظهار ناراحتى كرد. فرمود: «قدرى توتياى هندى ، قدرى جوش كوره (ريم) سيم و زر ، و قدرى سنگ سرمه مرغوب بردار و سهمى هليله زرد و سهمى نيز نمك تركى (نمك بلور) [همراه آن] بردار و هر يك از آنها را جداگانه در آب باران ، خوب بساب و سپس ، همه را پس از سابيدن به هم درآميز و از آن سرمه ساز . اين [كار] ، به اذن خداوند عز و جل ، سفيدى عارض بر چشم را از ميان مىبَرَد ، گوشت چشم را تصفيه مىكند و از هر بيمارىاى مىپالايد».
ما بين المعقوفين أثبتناه من بحار الأنوار.في المصدر : «بالسحق» ، والتصويب من بحار الأنوار .طبّ الأئمّة لابني بسطام ، صفحه 87 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 147 ، حديث 17 دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 292
**********
طبّ الأئمّة :
عَن عُمَرَ بنِ تَوبَةَ عَن أبيهِ عَنِ الصّادِقِ عليهالسلام أنَّ رَجُلاً شَكا إلَيهِ بَياضا في عَينِهِ ، ووَجَعا في ضِرسِهِ ، ورِياحا في مَفاصِلِهِ ، فَأَمَرَهُ أن يأخُذَ فُلفُلاً أبيَضَ ودار فُلفُل ، مِن كُلِّ واحِدٍ وَزنَ دِرهَمَينِ ، ونُشادُرا جَيِّدا صافِيا وَزنَ دِرهَمٍ ، وَاسحَقها كُلَّها وَانخَلها ، وَاكتَحِل بِها في كُلِّ عَينٍ ثَلاثَةَ مَراوِدَ ، وَاصبِر عَلَيها ساعَةً ؛ فَإِنَّهُ يَقطَعُ البَياضَ ، ويُنَقّي لَحمَ العَينِ ، ويُسَكِّنُ الوَجَعَ بِإِذنِ اللّهِ تَعالى ، فَاغسِل عَينَيكَ بِالماءِ البارِدِ وَأتبِعهُ بِالإِثمِدِ .
طبّ الأئمّة عليهمالسلام:
از عُمر بن توبه ، از پدرش ، درباره امام صادق عليهالسلام نقل شد كه مردى نزد آن حضرت از سفيدىاى در چشمش ، دردى در دندانش و بادى در مفصلهايش اظهار ناراحتى كرد. امام عليهالسلام به او فرمود كه قدرى فُلفُل سفيد و قدرى دار فلفل ، از هر كدام به وزن يك درهم ، و نيز به وزن يك درهم ، نشادر بر دارد.
[سپس فرمود:] «همه اينها را بساب و غربال كن و در هر چشمى از اين مخلوط ، سه ميل سرمه كن و دَمى آن را نگهدار كه به اذن خداوند عز و جل ، سفيدى را ريشهكن مىكند ، گوشت چشم را تميز مىكند و درد را تسكين مىدهد. پس چشمانت را با آب سرد بشوى و در پىِ آن ، با سرمه سياه ، سرمه كن» .
في المصدر : «ثمّ فاغسل» ، والتصويب من بحار الأنوار.طبّ الأئمّة لابني بسطام ، صفحه 87 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 147 ، حديث 16 ، دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 294 شكوفه و بهار فلفل آن را فلفل دراز نيز مىگويند (لغتنامه دهخدا) .
www.hadithcity.com
طبّ الأئمّة عن ذريح :
شَكا رَجُلٌ إلى أبي جَعفَرٍ الباقِرِ عليهالسلام بَياضا في عَينِهِ ، فَقالَ : خُذ توتيا هِندِيٍّ جُزءا وإقليميَا الذَّهَبِ جُزءا ، وإثمِد[ ا] جَيّدا جُزءا [ وَ ] ليَجعَل جُزءا مِنَ الهَليلَجِ الأَصفَرِ ، وجُزءا مِن مِلحٍ أندَرانِيٍّ ، وَاسحَق كُلَّ واحِدٍ مِنها عَلى حِدَةٍ بِماءِ السَّماءِ ، ثُمَّ اجمَعهُ بَعدَ السَّحقِ فَاكتَحِل بِهِ ؛ فَإِنَّهُ يَقطَعُ البَياضَ ، ويُصَفّي لَحمَ العَينِ ويُنَقّيهِ مِن كُلِّ عِلَّةٍ بِإِذنِ اللّهِ عز و جل .
طبّ الأئمّة عليهمالسلام- به نقل از ذُريح -: مردى نزد امام باقر عليهالسلام از سفيدىاى در چشمش اظهار ناراحتى كرد. فرمود: «قدرى توتياى هندى ، قدرى جوش كوره (ريم) سيم و زر ، و قدرى سنگ سرمه مرغوب بردار و سهمى هليله زرد و سهمى نيز نمك تركى (نمك بلور) [همراه آن] بردار و هر يك از آنها را جداگانه در آب باران ، خوب بساب و سپس ، همه را پس از سابيدن به هم درآميز و از آن سرمه ساز . اين [كار] ، به اذن خداوند عز و جل ، سفيدى عارض بر چشم را از ميان مىبَرَد ، گوشت چشم را تصفيه مىكند و از هر بيمارىاى مىپالايد».
ما بين المعقوفين أثبتناه من بحار الأنوار.في المصدر : «بالسحق» ، والتصويب من بحار الأنوار .طبّ الأئمّة لابني بسطام ، صفحه 87 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 147 ، حديث 17 دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 292
**********
طبّ الأئمّة :
عَن عُمَرَ بنِ تَوبَةَ عَن أبيهِ عَنِ الصّادِقِ عليهالسلام أنَّ رَجُلاً شَكا إلَيهِ بَياضا في عَينِهِ ، ووَجَعا في ضِرسِهِ ، ورِياحا في مَفاصِلِهِ ، فَأَمَرَهُ أن يأخُذَ فُلفُلاً أبيَضَ ودار فُلفُل ، مِن كُلِّ واحِدٍ وَزنَ دِرهَمَينِ ، ونُشادُرا جَيِّدا صافِيا وَزنَ دِرهَمٍ ، وَاسحَقها كُلَّها وَانخَلها ، وَاكتَحِل بِها في كُلِّ عَينٍ ثَلاثَةَ مَراوِدَ ، وَاصبِر عَلَيها ساعَةً ؛ فَإِنَّهُ يَقطَعُ البَياضَ ، ويُنَقّي لَحمَ العَينِ ، ويُسَكِّنُ الوَجَعَ بِإِذنِ اللّهِ تَعالى ، فَاغسِل عَينَيكَ بِالماءِ البارِدِ وَأتبِعهُ بِالإِثمِدِ .
طبّ الأئمّة عليهمالسلام:
از عُمر بن توبه ، از پدرش ، درباره امام صادق عليهالسلام نقل شد كه مردى نزد آن حضرت از سفيدىاى در چشمش ، دردى در دندانش و بادى در مفصلهايش اظهار ناراحتى كرد. امام عليهالسلام به او فرمود كه قدرى فُلفُل سفيد و قدرى دار فلفل ، از هر كدام به وزن يك درهم ، و نيز به وزن يك درهم ، نشادر بر دارد.
[سپس فرمود:] «همه اينها را بساب و غربال كن و در هر چشمى از اين مخلوط ، سه ميل سرمه كن و دَمى آن را نگهدار كه به اذن خداوند عز و جل ، سفيدى را ريشهكن مىكند ، گوشت چشم را تميز مىكند و درد را تسكين مىدهد. پس چشمانت را با آب سرد بشوى و در پىِ آن ، با سرمه سياه ، سرمه كن» .
في المصدر : «ثمّ فاغسل» ، والتصويب من بحار الأنوار.طبّ الأئمّة لابني بسطام ، صفحه 87 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 147 ، حديث 16 ، دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 294 شكوفه و بهار فلفل آن را فلفل دراز نيز مىگويند (لغتنامه دهخدا) .
www.hadithcity.com
تازه های پرسش و پاسخ
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}