پرسش :

با این‌که پیامبر (ص) نزدیکی از پشت را نهی نموده‌اند، چگونه فقها به جواز آن حکم می‌دهند؟

پاسخ :
شرح پرسش:
در کتاب تحریر الوسیله، ج 1، ص 241 م 11، امام خمینی (ره) می‌گوید: «اقوا و مشهور آن است که از پشت می‌توان با همسر نزدیکی (آمیزش) نمود. در حالی که پیامبر خدا (ص) فرمود: خدا لعنت کند کسی را که از پشت با همسرش نزدیکی کند.» لطفاً توضیح دهید.

پاسخ:
مقدمتا باید گفت:کراهت امری است که اگر چه مورد میل خدای متعال نبوده، ولی حرمت هم ندارد، از این رو به آن وعده عذاب داده نشده است.

اما روایاتی که در مورد نزدیکی از پشت رسیده است، در یک نگاه به دو بخش تقسیم می شوند:

اول: روایاتی که از آن اجازه این عمل فهمیده می‌شود؛ مانند عبدالله بن ابی یعفور می‌گوید: از امام جعفر صادق (ع) در باره کسی که از راه دبر با همسرش نزدیکی می‌کند پرسیدم: آن حضرت فرمود: اشکالی ندارد. و از پیامبر اکرم (ص) نیز نقل شده است: لابأس به (اشکال ندارد).[1]

دوم: روایاتی که از آنها حرمت این عمل استفاده می‌شود و کننده این کار را مورد لعن قرار داده‌اند[2] که شما نیز به آن اشاره نمودید. بنابر این باید بین این دو دسته از روایاتی که مورد قبول هستند به نحوی جمع نمود.

بهترین و صحیح‌ترین راهی که به ذهن می‌رسد قول به تفصیل است.

الف. در صورتی که همسر به این عمل راضی باشد.

ب. در صورتی که همسر به این عمل راضی نباشد، بلکه با اجبار صورت پذیرد.

جمع بین این دو دسته از روایات اقتضا می‌کند که در صورت اول به کراهت، و در صورت دوم به حرمت، حکم کنیم و روایات حرمت و لعن را حمل به مورد دوم کنیم،[3] از این رو می‌بینیم برخی از فقها فرمودند: اگر زن راضی باشد کراهت شدید دارد و اگر راضی نباشد، بنابر احتیاط واجب جایز نیست.[4]

پی‌نوشت‌ها:
[1]. شیخ حر عاملى، وسائل‏‌الشیعه، ج 20، ص 146، ح 25260، مؤسسه آل البیت، قم، 1409 ق.
[2]. شیخ حر عاملى، وسائل‏‌الشیعه، ج 20، ص 142.
[3]. شیخ حر عاملى، وسائل‌الشیعه، ج 20، ص 142، شیخ و دیگران این روایت را حمل بر کراهت نمودند و دو وجه برای این بیان نمودند.
الف. به دلیل حضور یکی از مخالفان در مجلس این روایت را حمل بر تقیه نمودند.
ب. احتمال دارد که حکم سابق این بوده، ولی نسخ شده است.
[4]. فاضل لنکرانی و سیستانی، توضیح المسائل مراجع، ج 1، م 450، ص260 ؛ رساله دانشجویی، سید مجتبی حسینی، پرسش 389، ص 243.
منبع: islamquest.net