پرسش :

اگر یک روحانی در جمعی که عمل حرامی انجام می‌شود، شرایط وجوب امر به معروف و نهی از منکر را نبیند، اما سکوت او موجب بدگمانی مردم به وی گردد - چون انتظار برخورد از وی را دارند - تکلیف او چیست؟


پاسخ :
باید به گونه‌ای اظهار کند و نبودن شرایط، رافع وجوب است نه جواز آن.

منبع: استفتائات از محضر حضرت آیت‌الله العظمی بهجت (دوره 4 جلدی)، ناشر: دفتر حضرت آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت، قم، 1386.