پرسش :

در ذهن بسیاری از جوان‌ها، شبهاتی اعتقادی راجع به توحید، معاد و نبوت و امامت وجود دارد که این شبهات در رفتار و گفتار آنان تأثیر گذاشته و گاه الفاظی که بوی شرک و کفر و بی‌دینی می‌دهد، از آنان صادر می‌شود و یا حتی نماز و روزه را ترک می‌کنند، در صورتی که اگر مشکل اعتقادی یا عاطفی آنان حل شده و شبهات آنها از طریق درست پاسخ گفته شود، افراد معتقدی می‌شوند، آیا می‌توان چنین افرادی را کافر و مرتد دانست؟ و اگر این حالت در آنان ادامه پیدا کند چه طور؟


پاسخ :
تا به حد انکار جزمی یا غیر جزمی نرسد، حکم مرتد را ندارند.

منبع: استفتائات از محضر حضرت آیت‌الله العظمی بهجت (دوره 4 جلدی)، ناشر: دفتر حضرت آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت، قم، 1386.