در روایات اسلامی، برای سوره حمد، ویژگی های خاصّی بیان شده است:
 

در روایات اسلامی، برای سوره حمد، تعابیر خاصّی ذکر شده است، مانند: اُمّ الکتاب، ارزشمندترین چیز در گنجینه های عرش الهی، برابری با یک سوم یا دوسومِ قرآن، وجود اسم اعظم خدا در آن.
 

از امام رضا(ع) نقل است که: «هیچ چیزی مانند قرآن و هیچ سخنی مانند سوره حمد، در برگیرنده خیر و حکمت نیست».[۱]
 

در حدیثی از پیامبر(ص) است که: «اگر فاتحة الکتاب، در یک کفّه ترازو و بقیّه قرآن در کفّه دیگر گذاشته شود، فاتحة الکتاب، هفت بار سنگین تر از بقیّه قرآن خواهد بود».[۲]
 

معانی این سوره به دو بخش، قابل تقسیم است: نیمی مربوط به خدا و نیمی مربوط به بندگان. پیامبر(ص) فرموده است: «خداوند بر من منّت نهاد و فرمود: “من، فاتحة الکتاب را به تو عطا کردم که گنجی از گنج های عرش من است. سپس آن را میان خودم و تو، به دو نیم، قسمت کردم»».[۳]

پی‌نوشت‌ها:
[۱]. کتاب من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۳۱۰، ح ۹۲۶.
[۲]. الفردوس، ج ۳، ص ۱۴۴، ح ۴۳۸۶.
[۳]. شعب الإیمان، ج ۲، ص ۴۴۸، ح ۲۳۶۳.

منبع: از قرآن بیشتر بدانیم، مهدی خسروی سرشکی، قم: انتشارات دارالحدیث، ص ۱۱۲ ـ ۱۱۳

در این زمینه حتما بخوانید: