پرسش :

آیا مقرّرات و نظامات پزشکی، با توجّه به ضررها و ضعف هایی که عملاً دارا می باشند، در عقلایی بودن و عرفیت معالجه کافی است؟


پاسخ :
همین که این مقرّرات عقلیه می باشد در عمل به آن کفایت می کند.

منبع: استفتائات پزشکی، آیت الله العظمی علوی گرگانی (مدظله العالی)، قم: نشر فقیه اهل بیت (علیهم السلام)، 1395.