پرسش :

آیا ملاک حرمت استماع غنا و موسیقی، طرب انگیز بودن آن است یا مناسب بودن آن با مجالس لهو و لعب؟


پاسخ :

آیات عظام: امام، خامنه‌ای، صافی، فاضل و نوری: ملاک حرمت آن‌ها هر دو مورد است[۱].
آیات عظام بهجت، تبریزی، سیستانی، مکارم، و وحید: ملاک حرمت آن‌ها، مناسب بودن با مجالس لهو و خوش‌گذرانی است[۲].

پی نوشت ها:
[۱]. امام، استفتائات، ج ۲، (مکاسب محرمه)، س ۲۷ و ج ۳٫ سؤالات متفرقه، س ۱۰۷ و تحریر الوسیله، ج ۱، (مکاسب محرمه)، م ۱۳؛ فاضل، جامع المسائل، ج ۱، س ۱۰۰۵ و ۹۸۷ و ۹۸۸ و ۹۷۴؛ نوری، توضیح المسائل، مسائل مستحدثه، خامنه‌ای اجوبه الاستفتائات، س ۱۱۲۷ و ۱۱۳۲؛ صافی، هدایه العباد، ج ۱٫ م ۱۶۹۷ و جامع الاحکام، ج ۱، س ۹۹۵ و ۱۰۱۸٫
[۲]. بهجت: دفتر؛ تبریزی، التعلیقه علی منهاج الصالحین، المکاسب المحرمه، م ۱۷؛ سیستانی، منهاج الصالحین، ج ۲، م ۲۰؛ مکارم، استفتائات، ج ۱، س ۵۱۹ و ۵۲۰؛ وحید، منهاج الصالحین، ج ۳، م ۱۷٫

منبع: پرسشها و پاسخهای دانشجویی احکام موسیقی؛ دفتر نشر معارف – تدوین و تألیف: سید مجتبی حسینی (مطابق با نظر ده تن از مراجع عظام)

پرسش های مرتبط: 

پرسش ۱۷٫ ویژگی‌های موسیقی (بدون کلام) حرام کدام است: داشتن ریتم تند، ایجاد رقص در شنونده، طرب انگیزی آن و یا هیچ کدام؟

اگر گوش دادن به موزیک، باعث نیرو گرفتن و علاقه پیدا کردن به کار باشد، حکمش چیست؟

آیا استماع موسیقی و یا غنا به قصد تفریح، تفنّن و گذراندن اوقات فراغت اشکال دارد؟

گوش دادن به موسیقی غم‌انگیز چه حکمی دارد؟

آیا گوش دادن به موسیقی، حد (اندازه و زمان) مشخصی دارد؟ برای مثال اگر کسی دودقیقه به قطعه‌ای از موسیقی لهوی گوش دهد، آیا مرتکب گناه شده است؟

شنیدن صدای موسیقی بدون اختیار، چه حکمی دارد؟