پاسخ از حجت الاسلام سیدعلیرضا تراشیون (کارشناس و مشاور تربیت کودک و نوجوان):

تربیت سالم در بدن سالم!
ما گاهی اوقات فکر می کنیم که تربیت یک فرایند کاملاً عقلی است، کاملاً گفتاری است، کاملاً رفتاری است؛ ولی این طور نیست. همان طوری که وجود مبارک امیرالمومنین علیه السّلام فرمودند: عقل سالم در بدن سالم ما نیز می گوییم: تربیت سالم با محوریت بدن سالم بهتر پیش می رود؛ لذا ما برای این که بتوانیم فرزندان خود را خوب تربیت کنیم باید به بحث تغذیّه ی آنها خیلی توجّه کنیم. اگر بچّه های ما تغذیّه ی مناسب و درستی نداشته باشند، پذیرش مطالب تربیتی برای آنها دشوار است و اصلاً نمی توانند این مسائل را بپذیرند. فکر بچّه ای که گرسنه است خوب کار نمی کند، ذهنش خوب همراهی نمی کند.

اعظم برکات
 در اسلام عزیز ما به تغذیّه توجّه شده است؛ لذا ما روایتی از نبیّ مکرّم اسلام صلی الله علیه و آله و سلّم داریم که فرمودند: برای کودکان شما شیری بهتر از شیر مادر نیست؛ یعنی ایشان شیر مادر را جزء بهترین شیرها دانستند. یا وجود مبارک امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند: خداوند بیش ترین برکت را در شیر مادر قرار داده است. حتی از شیر مادر تعبیر به “اعظم برکات“ شده است؛ یعنی بیش ترین و بزرگ ترین برکات را خداوند متعال در شیر مادر قرار داده است.

ما نباید بگذاریم که…
نکته ای که مادران بزرگوار باید به آن توجّه کنند این است که در زمان بعد از حاملگی به تغذیّه ی خود بسیار توجّه کنند؛ چراکه تغذیّه ی آنها ارتباط مستقیمی با شیری که می خواهند به فرزند بدهند، دارد. مادرانی که ضعیف و نحیف هستند و توجّه به روحیّات و تغذیّه خود ندارند، قطعاً در سیستم شیر دهی به مشکل بر می خورند. ما نباید بگذاریم که بچّه ها از این خیر و برکت محروم بمانند. پزشکان اعتقاد به این دارند که بهترین زمان برای رشد بچّه، همان ابتدای تولّد است و شیر مادر بهترین عامل رشد فرزند است.

یک تصوّر غلط!
امروزه یک تصوّر غلطی در جوامع غربی شایع شده است و در بخشی از جامعه ی ما نیز رسوخ کرده است و آن این است که چرا مادر باید خود را پای بند به شیر دادن بکند و از وجود خود به بچّه شیر بدهد؟ این کار مادر را محدود می کند یا حتی ممکن است وضعیت اندامی مادر را به هم بریزد. این فرهنگ در بعضی از جوامع غربی در حال ترویج شدن است و امروزه متأسفانه می بینیم که بخشی از جامعه ی ما دارند به این اعتقاد غلط می رسند.

پاداش معنوی بچّه داری
 شیر دادن به فرزند علاوه بر این که آن سودمندی خاصّی که در مراحل رشد فرزند ایجاد می کند، ثواب و بهره ی زیادی هم برای خود مادر دارد. در این باره روایتی از نبیّ مکرّم اسلام داریم که خیلی زیباست و بشارت دهنده به مادران است. ایشان فرمودند: وقتی مادری در دوران بارداری اش فرزندی را حمل می کند، مانند این است که این مادر روزه دار و مشغول عبادت است؛ یعنی علاوه بر این که روزه دار است، قائم به عبادت الهی نیز هست و آن را به جا می آورد.
همچنین در روایت چند صفت دیگر را به او داده اند و گفته اند: همانند مجاهدی است که در راه خدا هم جان و هم مالش را به میدان آورده است. در موقع وضع حمل اجری به او داده می شود که هیچ ذهنی نمی تواند آن را درک کند و وقتی مادر فرزند را شیر می دهد به ازای هر مکیدن فرزند از سینه ی مادر، خداوند ثواب آزاد کردن یک فرزند از نسل اسماعیل را در نامه ی عمل او ثبت می کند و وقتی که شیر دادن تمام می شود، ملکی آرام به پهلوی مادر می زند و به او می گوید: اعمالت را شروع کن “فقد غفر لک“ خداوند تو را بخشید یا دیگر بخشیده شدی کارهای خود را شروع کن. پس شیر دادن مادر هم اجر اخروی دارد و هم می تواند به عنوان یک پایه برای تربیت فرزندان باشد.

وعده ای برای آینده!
حالا من در آینده می گویم که تغذیه در رشد هوشی بچّه ها تاثیر دارد. در رشد جسمی بچّه ها تاثیر دارد. در دور شدن بچّه ها از پرخاشگری و رفتارهای لجوجانه و ناسازگاری تاثیر دارد. اصلاً باید خیلی از خانواده ها به تغذیّه توجّه جدّی کنند تا انشاءالله فرزندانی از همه جهت سالم را داشته باشند.