پاسخ از حجت الاسلام سیدعلیرضا تراشیون (کارشناس و مشاور تربیت کودک و نوجوان):

در بعضی موارد ممکن است که این عوارض جسمی با مداواهای معمولی کاملاً جبران نشود و یکی از آسیب‌هایی که این اختلال دارد همین است که بخشی از مشکلات آن جبران‌ناپذیر است. امّا هیچ گاه نباید ناامید شد و باید درمان را ادامه داد.
این کار نیاز به زمان دارد و طی  یک فرآیند بلند مدّت، باید آن عوارض به وجود آمده را درمان کرد و آنها را را به حدّاقل رساند؛ بنابراین استمرار در درمان را نباید فراموش کرد.

چند راهکار وجود دارد که می‌تواند به درمان این اختلال یا جبران آسیب‌های آن کمک کند؛ از جمله:

تغذیه‌ی باید در یک چارچوب مناسب و هرم تغذیه‌ای باشد. هرم چهار طبقه‌ای که در تغذیه مرسوم است و شامل غلّات، میوه و سبزیجات، لبنیّات و گوشت می باشد، باید در برنامه غذایی رعایت شود. همچنین در مصرف روغن و مواد قندی دقّت کافی داشته باشد.

جوانان باید برخی از موارد غذایی را که ویتامین ب بیشتری دارد، حتماً در برنامه‌ی غذایی خود داشته باشند؛ البته نباید در مصرف آن زیاده‌روی کنند. نمونه‌هایی از این موادّ غذایی عبارتند از: روغن ماهی که امگا ۳ فراوانی دارد، جوانه‌ی گندم، جوانه‌ی جو، جوانه‌ی ماش، دانه ها و مغزهای پسته، گردو، فندق؛ این مواد غذایی می تواند بسیار کمک کننده باشد؛ البتّه در مصرف هیچ کدام نباید زیاده‌روی کرد.

راهکار دیگر در زمینه جبران آسیب‌ها این است که فعّالیّت‌های فکری نوجوان باید افزایش پیدا کند؛ یعنی نوجوان باید خود را در مواجهه با مسائل ریاضی و فیزیک قرار دهد و آنها را حل کند. همچنین برخی از کارهای فنّی که با درگیر کردن فکر و ذهن همراه است می تواند در این زمینه کمک کننده باشد.

در آخر این نکته نیز قابل اهمّیت است که فعّالیّت‌های ورزشی را هم نباید فراموش کنیم که قطعا تأثیر گذار است و اثرات مثبتی برای سلامت روح و جسم به دنبال دارد.

قطعاً در این مسیر، آن چیزی که حاکم بر همه‌ی این‌ها است، توجّه به عبادت و بندگی خداوند است، که باید آن را سر لوحه‌ی کارهای خود قرار دهیم تا مجموعه این هرم رفتاری، تغذیه‌ای و جسمی و ورزشی بتواند کمک کند که إن‌شاء‌الله انسان در آن مسیر بندگی خدا بهتر حرکت کند و با مشکلات مقابله نماید.