شخصی وصیت نموده که ثلث ماترک او را مصرف کنند و موارد مصرف را تعیین کرده (که عبارت است از: واجبات و مستحبات؛ مثل: نیابت حج، خمس، زکات، صوم، صلات و مخارج مجلس ترحیم و امثال اینها) و باقیمانده ثلث را با نظریه وصی و قیم در امور خیریه مصرف کنند. طبق وصیت مرحوم عمل شده و آنچه از ثلث باقی مانده، بیست هزار تومان است و از ماترک یک منزل مسکونی که وارثین در آن زندگی می‌‏کنند. وصی می‌‏گوید: «این منزل را می‏فروشم و در مکان دیگر به قیمت نازلتر برای صغار میت منزلی می‏خرم تا در نتیجه طبق وصیت، بیست هزار تومان در امور خیریه مصرف شود» قیم که جد صغار است می‌‏گوید: «صغار مخارج یومیه ندارند و بعضی‏شان به مرض سل مبتلا هستند و منزل مسکونی وارثین در جنب منزل قیم است و اگر بچه‏‌ها در مکان دیگر بروند خصوصاً صغارشان مبتلا به فساد اخلاق و عدم تربیت دینی می‌‏شوند، باید ورثه صغار در همین منزل بمانند. به اجازه کبار و اگر شرع مقدس اجازه بدهد که دو اطاق از منزل اجاره داده شود و صرف اعاشه صغار و مریضی‌شان بشود، به عنوان صرف امور خیریه حسب‏الوصیه مرحوم». و ضمناً معلوم بوده باشد که دوازده ‏هزار تومان از قیمت منزل را بعضی از وارثین که حق خودش هست می‏‌خواهد (که جمعاً با باقیمانده ثلث که باید صرف امور خیریه شود 32 هزار تومان می‌‏شود) از مقام اقدس حضرت عالی درخواست داریم حکم الهی‏اش را بیان فرمایید؟