پرسش :

همسر یکی از شهدای طلبه هستم، چهل روز از ازدواج ما می‏گذشت که شوهرم شهید شد، من هم سعادت نصیبم نشد فرزند یک شهید را بپرورانم (بچه ندارم)، زمانی که ایشان جبهه بودند برای من یقین حاصل شده بود که ایشان شهید می‌‏شوند، لذا تصمیم گرفته بودم که دیگر ازدواج نکنم و خدا را به خاطر شوهری که به من داده و خانواده‌‏‌‌ای که ایشان دارند شکر می‌‏کنم. برنامه من این بود که برای فراگیری علوم اسلامی در حوزه درس بخوانم و چون شوهرم شهید شد، من تصمیم گرفتم بعد از او همین کار را بکنم و بعد از آن هم برنامه‏‌های زیادی دارم که فکر می‌‏کنم اگر ازدواج کنم به آنها دست نمی‏یابم، زمانی که شوهرم جبهه بود؛ من به او گفتم که بعد از تو ازدواج نمی‌‏کنم، اکنون نیز میل به ازدواج ندارم، اما با پیام شما مانده‏‌ام که چه کار کنم؟ هر چه فکر کردم به نتیجه‌‏‌‌ای نرسیدم و تصمیم گرفتم از خود شما نظر بخواهم و مزاحم‌تان شوم، آیا ازدواج برای من و امثال من در این زمان ضروری و جزء واجبات است (که اگر این کار را نکنیم معصیت کرده‌‏‌‌ایم) یا این‌که جزء مستحبات است؟

پاسخ :
ازدواج سنت پیغمبر اکرم (صلی ‌الله علیه و آله) است و نباید از این سنت اعراض نمود و اختیار در این باره با خود شما است.

منبع: ره توشه قضایی (استفتائات قضایی از محضر امام خمینی رحمه ‌الله)، نشر قضا، 1390.