بسمه تعالى: حق بر دو نوع است: گاهى صاحب حق واقعاً خدمتى به کسى انجام مى دهد و بر ذمه او حقى پیدا مى کند مانند حق پدر بر فرزند و معلم بر شاگرد و گاهى شخص برتر با بزرگوارى براى طرف حقى قائل مى شود و خود را وام دار او قرار مى دهد. حقوق ائمه (علیهم السلام) نسبت به خداوند از این قبیل است حقى که آنان بر خداوند دارند چیزى است که خداوند آن را به آنها اهدا نموده و خود را «من علیه الحق» و آنها را «ذوالحق» معرفى کرده است. والله العالم

منبع: استفتائات، آیت ‌الله العظمى سبحانى (دام ظله)، جلد سوم، قم: مؤسسه امام صادق علیه‌ السلام، 1394.