پرسش :

امامت اشخاصى که در قرائت لهجه خاصى دارند و مخارج کلمات و حروف را کاملاً رعایت نمى کنند و یا به لحاظ کسالت چشم از سجده معمولى معذور هستند و همچنین افرادى که احیاناً بعضى از انگشتان را از دست داده اند آیا اقتداء به آنان صحیح است یا نه؟

پاسخ :
بسمه تعالى: هرگاه مخارج حروف را صحیح اداء نمى کند، نباید امامت کند، و همچنین کسى که بخاطر بیمارى چشم از سجده معذور است نمى تواند امام باشد ولى امامت کسانى که انگشتان خود را از دست داده اند اشکال ندارد. والله العالم

منبع: استفتائات، آیت ‌الله العظمى سبحانى (دام ظله)، جلد دوم، قم: مؤسسه امام صادق علیه‌السلام، 1390.