پرسش :

زنى به همراه شوهرش در روز یازدهم جهت رمى به طرف جمرات حرکت مى‌کند که بر اثر شدت گرمى هوا و کثرت جمعیت شوهر خود را گم مى‌کند حالت اضطراب و شوکه شدن به او دست مى‌دهد و به زمین مى‌افتد مأمورین او را به بیمارستان منتقل مى‌کنند بعد از چهار روز تفحص در بیمارستان پیدا مى‌شود که قادر به انجام بقیۀ اعمال حج نمى‌باشد و در فاصله مزبور شوهرش به نیابت از او بقیه اعمال را انجام مى‌دهد، آنچه مسلم است این بوده که شوهر در حال ناراحتى و حواس پرتى بوده ولى از او که سؤال مى‌شود اعمال نیابتى را انجام دادید یا نه مى‌گوید بلى انجام داده‌ام، پس از مراجعت از حج قسم جلاله یاد مى‌کند که من حالم بجا نبود و اعمال نیابتى را انجام ندادم و اظهار مى‌کند که اجتماع ما با هم حرام است آیا حج صحیح است یا نه؟ و در صورت عدم صحت آیا با نیابت کفایت مى‌کند یا اینکه لازم است خودش بقیۀ‌اعمال را انجام دهد وقربانى‌که بواسطۀ عدم بیتوته درمنى مى‌باشد آیا در محل خودش ذبح کند کافى است و یا باید به منى فرستاده شود؟

پاسخ :
هر چه از اعمال مانده باشد اگر بتواند باید خودش برود و انجام دهد و اگر نتواند باید نائب بگیرد و قضاى رمى جمرات باید در ایام تشریق باشد و قربانى مورد سؤال را اگر در محلّ خودش ذبح کند و به فقراء بدهد کافى است.

منبع: استفتائات حج، آیت الله العظمی لطف ‌الله صافی، قم، انتشارات حضرت معصومه (علیها السلام)، 1380.