اگر شخصى به قدرى مریض شود که قوۀ تمییز را از دست بدهد به نحوى که واجبات نماز را تشخیص ندهد، و چه بسا نجس و پاکى را هم از یکدیگر تشخیص ندهد، قضاى نماز و روزه‌اش بعد از فوت، بر پسر بزرگتر لازم است یا نه؟