پرسش :

زنانى که بدون التفات به اعراض و عدم اعراض از وطن اصلى‌شان به خانۀ شوهر در شهر دیگر بروند و پس از التفات هم لا بد قصد دارند اگر زناشویى‌شان تا آخر عمر برقرار ماند در شهر دیگر اقامت نمایند، آیا به خانۀ شوهر رفتن برایشان در حکم اعراض از وطن است و عرفا تابع شوهرند یا نه؟ و زمانى که به خانۀ پدرى مى‌روند و بدون قصد اقامت چند روز مى‌مانند نمازشان شکسته است یا تمام؟


پاسخ :
باسمه تعالی؛ در فرض مزبور نسبت به زن اعراض از وطن محقق نشده و نمازش در وطن سابق تمام است هر چند قصد اقامت ده روز را نکند، و چنانچه اطمینان دارد تا آخر با شوهر زندگى مى‌کند و شوهر هم قصد اقامت دائمى در آن شهر را دارد شهر شوهر هم وطن زن حساب مى‌شود و نمازش در آنجا تمام است، و اللّه العالم.

منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد دوم، قم: نشر سرور، 1385.