اگر در امورى که حقّ الناس شمرده مى‌شود خیلى شک کنى تکلیف چیست؟ مثلا شک مى‌کنى که آیا این روزۀ استیجارى که بر گردن من بود آیا گرفته‌ام یا نه؟ و شک بسیار زیاد کنى و همین طور در اعمال دیگر به نحوى که شاید همیشه متهم به وسواس باشد؟