پرسش :

تفاوت امر به معروف و نهی از منکر با «دخالت در امور خصوصی دیگران» چیست، این دو چه مرزی دارند؟


پاسخ :
همه مراجع تقلید: تجسس در کار دیگران حرام است و ورود به حریم خصوصی اشخاص بدون اجازه، شرعاً جایز نیست، و جایز نیست شما بروید تجسس کنید که آیا فردی حرام مرتکب می شود. اما اگر فردی در ملاء عام دست به گناه زد لازم است نهی از منکر کنید همچنین اگر بدون تجسس گناه غیر علنی و پنهان از فردی دیدید که بنای تکرار دارد، واجب است نهی از منکر کنید و اگر بنای تکرار ندارد، نهی از منکر معنا ندارد و جایز نیست.[1]
 
تبصره: تجسس از عیوب مسلمانان حرام است مگر اینکه ضوابط حکومت اسلامی برای افراد مخصوص اقتضا کند.
 
پی نوشت:
[1]. خامنه‌ ای، اجوبة الاستفتائات، س 1393 و استفتائات جدید، س 1256 و سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ تبریزی، استفتائات، س 2252؛ نوری، استفتائات، ج 1، س 1109؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2224 (ش 54)؛ وحید، توضیح المسائل، م 2073؛ فاضل، استفتائات، ج 1، س 2193؛ بهجت، استفتائات، خرید و فروش محصولات فرهنگی، س 694؛ دفتر مراجع تقلید.

منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف‫، ۱۳۹۵.