پرسش :

سیره معصومین علیهم السلام بر عدم افشاء گناه بوده لذا مردم را از بازگوی گناهان باز می داشتند، آیا این سیره با مرحله اطلاع به مسئولین و نیروی انتظامی در امر به معروف، تضاد ندارد؟

پاسخ :
همه مراجع تقلید: اگر تذکر پنهانی فایده ای ندارد و با اطلاع دادن به مسئولین و نیروی انتظامی جلوی منکر گرفته می شود اطلاع و اعلام واجب است. باید دقت داشت که هدف و منظور ائمه (علیهم السلام) از عدم افشاء گناه، پخش نشدن گناه در مردم و نریختن قبح گناه است و با این اینکار می خواستند مانع از شیوع گناه شوند.[1]
 
تبصره: کسی که مبادرت به انجام گناه در جلوی دید دیگران می کند، خود اقدام به افشای گناه کرده و شخصیت و جایگاه خود را پایین آورده لذا مراجع معظم تقلید فرمودند: غیبت کردن از فرد گنهکاری که تظاهر به فسق می کند و در جلوی چشم مردم گناه می کند و باعث فساد خود و دیگران می شود، جایز است.
 
پی نوشت:
[1]. خامنه ‎ای، سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ دفتر مراجع تقلید.

منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف‫، ۱۳۹۵.