پرسش :

چرا خدا رزق و روزی انسان‌ها را طوری در اختیارشان نگذاشته است که از کار و کوشش بی نیاز باشند؟


پاسخ :
کار و کوشش به زندگی انسان‌ها نشاط می‌دهد و آنها را از کسالت و بی حالی نجات می‌بخشد و روح و جسم آنها را به شکل سالمی سرگرم می‌کند. اگر روزی مردم خیلی راحت و بی زحمت در اختیارشان قرار می‌گرفت، دنیا چهره ی بدی پیدا می‌کرد. در آن صورت، سستی و بی حالی همه جا را فرا می‌گرفت و به خاطر فراغت بیش از حد مردم آمار گناه‌ها و سرگرمی‌های باطل و الودگی‌های اخلاقی بالا می‌رفت. در آیه ی 27 سوره ی شوری می‌خوانیم: «اگر خدا روزی را بی حساب برای بندگانش بگستراند، آنها از جاده ی حق منحرف می‌شوند و ظلم و ستم می‌کنند، اما او به اندازه ای که می‌خواهد [و صلاح می‌بیند] روزی را نازل می‌کند.»

محدودیت‌هایی که خدا برای روزی دادن به انسان‌ها قرار داده، از سر بخل، خساست و ترس از پایان یافتن گنجینه‌های ثروتش نبوده، بلکه در ایجاد این محدودیت‌ها هم خیر و صلاح بنده‌ها را در نظر گرفته است.(1)

پی نوشت:
1. تفسیر نمونه،ج 11، ص 71.

​​​​​​​منبع: هفتاد پرسش و پاسخ درباره‌ خدا، غلامرضا حیدری ابهری، تهران: انتشارات قدیانی، چاپ دوم، 1392.