پرسش :

آیا پرداختن به تفریحات سالم کار بیهوده و ناپسندی است؟


پاسخ :
خیر، به هیچ وجه. مؤمن واقعی، اهل عبادت، دعا، مطالعه و کسب و کار است، اما کنار این اعمال از لذت‌های حلال و تفریحات سالم هم بهره می‌گیرد. این کار باعث می‌شود که او در عبادت، دعا، علم‌آموزی و کسب و کارش و نشاط بیشتری داشته باشد. افرادی که از تفریحات سالم روی گردانند، هنگام انجام فعالیت‌های دیگر زندگی هم شور و نشاطی ندارند.

مؤمن واقعی کسی است که برای همه‌ی امور زندگی‌اش - حتی برای تفریحاتش - سهمی را در نظر بگیرد. امام علی (علیه السلام) فرمودند: «مؤمن زمان‌های خود را به سه بخش تقسیم می‌کند؛ زمانی را به مناجات با خدا می‌گذراند، زمانی را به امور معاشش اختصاص می‌دهد و زمانی را هم به لذت‌های حلال و خوشایند می‌گذراند.» (1)

امامان بزرگوار ما هم که آن همه عبادت می‌کردند، از تفریح غافل نبودند. «روزی امام صادق (علیه السلام) به تفریحگاه برادرش عبدالله رفته بود که یکی از یاران حضرت با تعجب پرسید: فدایت شوم! چه شده که به اینجا آمده‌اید؟ امام (علیه السلام) فرمودند: برای گردش.» (2)

پی‌نوشت‌ها:
1. میزان الحکمه، حدیث 7429.
2. همان، حدیث 8628.

منبع: هفتاد و شش پرسش و پاسخ درباره اخلاق و رفتار، غلامرضا حیدری ابهری، انتشارات قدیانی، 1393.