پرسش :

با توجه به اهمیت نماز، چرا در قرآن درباره کیفیت نماز خواندن مطلبی به چشم نمی خورد و درباره چگونگی نماز اختلاف نظر وجود دارد؟


پاسخ :
قرآن کتاب جامع هدایت انسان هاست که اصول و برنامه های کلی دین را دربردارد. پیامبر افزون بر دریافت وحی از خداوند و ارائه آن به مردم، وظیفه تبیین آن را نیز عهده دار است. قرآن مانند قانون اساسی است که قانون های جزئی و فرعی بر اساس آن ترسیم و تبیین می شود. از سویی، قرآن ما را به لزوم پیروی از پیامبر و اولی الامر(1) فرمان می دهد و تعلیم کتاب (قرآن) را وظیفه پیامبر می داند؛(2) زیرا قرآن کتابی عمیق است و لایه های معرفتی بسیاری دارد که فهم آن نیازمند آموزش است. بی شک، پیامبر و جانشینان پاکش، تنها مفسران قرآن هستند.

بنابراین، خداوند در قرآن، اصل نماز و کلیاتی از اجزای آن را بیان می کند. بدیهی است که جزئیات آن را باید در احادیث نبوی و اهل بیت علیهم السلام که بزرگ ترین مفسران وحی هستند، جست وجو کرد. اگر خداوند در قرآن به جزئیات نماز اشاره می کرد، باید دیگر تکالیف دین نیز با ریزه کاری ها بیان می شد. بر این اساس، وجود اختلاف در نماز و دیگر احکام را باید در پایبند نبودن مسلمانان به قرآن و عترت جست وجو کرد.

پی‌نوشت‌ها:
1- نک: نساء: 59؛ حشر: 7.
2- نک: جمعه: 2؛ نحل: 44 و 64.

منبع: پرسمان نماز، محسن محمدی، قم: انتشارات مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما، 1389.