پرسش :

اینجانب مشکلاتى دارم که از جنابعالى براى حلّ آن کمک مى خواهم، مشکل من بیمارى خودادرارى است. با این که به پزشکان زیادى مراجعه کرده ام امّا بیماریم درمان نشده است. و این مطلب باعث شده که از مسجد و مردم فاصله زیادى بگیرم. بنده الان 22 سال سن دارم که علّت این همه عقب ماندگى را بیشتر در این مسأله مى دانم چون هم در مدرسه و هم در جاى دیگر این مشکل را دارم. در ماه رمضان روزه مى گرفتم امّا نماز نمى خواندم ولى به لطف خداوند متعال الآن نماز را مى خوانم ولى با تیمّم و آن هم تیمّم مخفیانه تا کسى نبیند. بعضى وقتها نماز مغرب و عشا را ساعت 11 تا 12 شب مى خوانم تا خانواده ام به خواب روند. تاکنون به مسجد جمکران و به حرم امام خمینى (قدس سره) نرفته ام. همچنین آرزوى زیارت حرم اهل بیت: را دارم که از یک طرف این مشکل جلوى مرا مى گیرد و از طرف دیگر بى پولى مانع آن است. چاره حل مشکل من چیست؟


پاسخ :
وظیفه شما آن است که یک وضو بگیرید و فوراً مشغول نماز شوید واگر در وسط نماز چیزى از شما خارج شد اعتنا نکنید و نمازتان را بخوانید که ان شاءالله صحیح است؛ حتّى اگر بین دو نماز فاصله زیادى نیندازید با همان یک وضو مى توانید هر دو نمازتان را بخوانید و ما براى حل مشکل شما دعا مى کنیم.

منبع: استفتائات جدید (ج 4)، آیت‌‌ الله العظمی مکارم، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام، 1393.