پرسش :

مردى با مراجعه به دادگاه مدّعى مالکیت اسباب و لوازمى است که در حال حاضر در اختیار زوجه اوست، که جداى از وى زندگى مى کند. و براى اثبات ادّعاى خود دلیلى ندارد؛ لذا درخواست استحلاف زوجه را نموده است. متقابلاً زن دعواى شوهرش را رد کرده و اظهار مى دارد این لوازم را با پول خود تهیّه نموده، و از اداى سوگند نکول کرده، و آن را به زوج رد نموده، و زوج هم قسم یادکرده است؛ مستدعى است بفرمایید: الف) آیا باید مطابق اماره ید و تصرّف زوجه حکم صادر کرد، یا مطابق یمین زوج؟ ب) اگر زوجه بپذیرد که اثاثیه مورد منازعه در زمان زندگى مشترک مورد استفاده زوجین بوده (هر دو بر آن ید داشته اند) آیا تصرّف فعلى وى در این وسایل (مستقل از شوهرش) اماره اى بر ملکیّت او خواهد بود؟ ج) مدّعى و منکر در این مسأله کدامند و حکم چیست؟

پاسخ :
جواب سوال الف: باید بر طبق قسم شوهر عمل شود و یمین مردوده مقدّم است.

جواب سوال ب: در این صورت ید سابق مقدّم خواهد بود.

جواب سوال ج: مدّعى شوهر است و به همین دلیل یمین مردوده به نفع او خواهد بود.

منبع: استفتائات جدید، آیت‌‌ الله العظمی مکارم شیرازی دام ظله، جلد 4، تهیه و تنظیم: ابوالقاسم علیان نژادی، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه ‌السلام، 1393.