پرسش :

مستدعى است در خصوص دین بفرمایید: الف) آیا اصل بر تمکّن مدیون است و در صورت ادّعاى عدم تمکّن، باید عدم تمکن خود را اثبات نماید، یا اصل بر عدم تمکّن مدیون است و داین باید تمکّن مدیون را هنگام مطالبه طلب خود اثبات نماید؟ ب) آیا در مسأله فوق بین این که سبب دین، قرض، بیع یا جنایت باشد، تفاوتى وجود دارد؟


پاسخ :
الف: اگر حالت سابقه تمکّن بوده است استصحاب مى شود و اگر عدم تمکّن بوده و یا مجهول است مدّعى تمکّن باید اثبات کند و در هر حال در این گونه موارد بر قاضى لازم است که نسبت به حال مدیون دستور فحص دهد.

ب: تفاوتى ندارد.

منبع: استفتائات جدید (ج 4)، آیت‌‌ الله العظمی مکارم، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام، 1393.