فلسفه حرام بودت رقص
پرسش :
گفته می شود که رقص به جهت اینکه شهوت را زیاد می کند حرام است کسانی این کار را انجام داده اند و مدعی هستند چنین نیست، در پاسخ چه بگوییم؟
پاسخ :
در رابطه با مساله رقصیدن چند نکته وجود دارد:
1) حرمت آن مورد اتفاق جمیع علما نیست و دراین زمینه بویژه در قیود آن اختلاف رای وجود دارد.
2) ملاک حرمت شهوت برانگیزی رقص در شخص رقص کننده نیست تا بگویند ما رقصیدیم و تحریک نشدیم بلکه بیشتر اثر آن در بیننده است بویژه اگر با عوامل دیگری مانند موسیقی اختلاط زن و مرد و ... همراه گردد.
3) در احکام اعتباری و قانونی معمولا تاثیرات غالبی را ملاک قرار می دهند نه موردی. مثلا در مقررات راهنمایی و رانندگی عبور از چراغ قرمز ممنوع است و فلسفه آن هم چیزی جز جلوگیری از ترافیک شدید و تصادف نیست اما آیا کسی می تواند بگوید من بارها عبور کردم و نه ترافیکی شد و نه تصادفی؟ خیر زیرا این حرف هرچند درست باشد ولی مقررات براساس مصالح غالبی است و اگر درموردی هم خلاف آن مضر نباشد ممنوع است زیرا ممنوعیت آن حریمی برای وقوع کل جامعه در آن و ایجاد هرج و مرج است. احکام الهی هم از همین سنخ اند. بنابراین اگر کسی با خوردن شراب مست هم نشود بالاخره نباید بخورد.
4) تاثیر بسیاری از امور ممکن است تدریجی و نامحسوس باشد. به عبارت دیگر یک شهوت انگیزی حاد و آنی داریم و یک شهوت انگیزی تدریجی و نامحسوس و چه بسا مفاسد معنوی دیگری از قبیل سرگرم شدن به ملاهی دنیایی و دوری از یاد خدا و ... در برداشته باشد.
منبع: کتابخانه دیجیتال امام علی علیه السلام
در رابطه با مساله رقصیدن چند نکته وجود دارد:
1) حرمت آن مورد اتفاق جمیع علما نیست و دراین زمینه بویژه در قیود آن اختلاف رای وجود دارد.
2) ملاک حرمت شهوت برانگیزی رقص در شخص رقص کننده نیست تا بگویند ما رقصیدیم و تحریک نشدیم بلکه بیشتر اثر آن در بیننده است بویژه اگر با عوامل دیگری مانند موسیقی اختلاط زن و مرد و ... همراه گردد.
3) در احکام اعتباری و قانونی معمولا تاثیرات غالبی را ملاک قرار می دهند نه موردی. مثلا در مقررات راهنمایی و رانندگی عبور از چراغ قرمز ممنوع است و فلسفه آن هم چیزی جز جلوگیری از ترافیک شدید و تصادف نیست اما آیا کسی می تواند بگوید من بارها عبور کردم و نه ترافیکی شد و نه تصادفی؟ خیر زیرا این حرف هرچند درست باشد ولی مقررات براساس مصالح غالبی است و اگر درموردی هم خلاف آن مضر نباشد ممنوع است زیرا ممنوعیت آن حریمی برای وقوع کل جامعه در آن و ایجاد هرج و مرج است. احکام الهی هم از همین سنخ اند. بنابراین اگر کسی با خوردن شراب مست هم نشود بالاخره نباید بخورد.
4) تاثیر بسیاری از امور ممکن است تدریجی و نامحسوس باشد. به عبارت دیگر یک شهوت انگیزی حاد و آنی داریم و یک شهوت انگیزی تدریجی و نامحسوس و چه بسا مفاسد معنوی دیگری از قبیل سرگرم شدن به ملاهی دنیایی و دوری از یاد خدا و ... در برداشته باشد.
منبع: کتابخانه دیجیتال امام علی علیه السلام
پرسش و پاسخ مرتبط
تازه های پرسش و پاسخ
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}