پرسش :

من دختری ۲۵ ساله هستم که ۷ ماه پیش دچار تجاوز جنسی شدم، امّا از آنجا که مسأله بکارت برای خانواده و همچنین برای خودم خیلی مهم بوده و هست نمی‌توانم با این مسأله کنار بیایم. پدر و مادرم هر دو مریض هستند و من از ترس به خطر افتادن سلامتشان نمی‌توانم حقیقت را بگویم. همچنین من خانواده سرشناس و مردمی دارم و خودم با آبرو زندگی کردم. می‌دانم که عمل ترمیم را انجام می‌دهند، ولی نمی‌دانم اگر روزی بخواهم ازدواج کنم باید حقیقت را به همسر آینده‌ام بگویم یا پنهان کنم. می‌ترسم ابتدا قبول کند، ولی بعد در زندگی باعث بدبینی شود. اگر ترمیم کنم و نفهمد، آیا من گناه کرده‌ام که حقیقت را نگفته‌ام و آیا می‌تواند بعدها برای من مشکل‌آفرین شود؟ یا بهتر است برای همیشه تنها زندگی کنم؟ لطفاً مرا راهنمایی کنید.


پاسخ :
به مسأله 2491 رساله توضیح المسائل رجوع شود.

• متن این مسأله در رساله حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی به شرح ذیل است:
مسأله 2491- اگر مرد بعد از عقد بفهمد که زن یکى از این هفت عیب را دارد مى‌تواند عقد را بهم بزند: اول دیوانگى. دوم مرض خوره. سوم مرض برص. چهارم کورى. پنجم شل بودن به طورى که معلوم باشد. ششم آن که افضا شده یعنى راه بول و حیض یا راه حیض و غائط او یکى شده باشد ولى اگر راه حیض و غائط او یکى شده باشد به‌هم زدن عقد اشکال دارد و باید احتیاط شود. هفتم آن که گوشت، یا استخوانى یا غده‌اى در فرج او باشد که مانع نزدیکى شود.

منبع: mojtabatehrani.com